История органов внутренних дел

электронный учебно-методический комплекс

ОРГАНЫ ВНУТРЕННИХ ДЕЛ СОВЕТСКОГО ГОСУДАРСТВА В ГОДЫ НЭПА И В ПЕРИОД ФОРМИРОВАНИЯ И УКРЕПЛЕНИЯ ТОТАЛИТАРНОГО РЕЖИМА В СССР (1921-1940 гг.) (часть 1)

ОРГАНЫ ВНУТРЕННИХ ДЕЛ СОВЕТСКОГО ГОСУДАРСТВА В ГОДЫ НЭПА И В ПЕРИОД ФОРМИРОВАНИЯ И УКРЕПЛЕНИЯ ТОТАЛИТАРНОГО РЕЖИМА В СССР (1921-1940 гг.)

Документы, представленные в данном разделе, относятся к периоду проведения новой экономической политики, связанному с посягательством на экономическую основу Советского государства. Значительно возрос объем работы уголовного розыска. В декабре 1922 г. согласно приказу НКВД БССР уголовный розыск выделился из состава Главного управления милиции в самостоятельный орган, было создано управление уголовного розыска с непосредственным подчинением его НКВД республики. Однако это приводило к дублированию в работе и отрицательно сказалось на охране общественного порядка и борьбе с преступностью.

С принятием ЦИК и СНК БССР 3 ноября 1924 г. положения «О народном комиссариате внутренних дел» управление уголовного розыска республики вновь объединилось с управлением милиции. Новый орган стал называться управлением милиции и уголовного розыска НКВД БССР. 7 августа 1926 г. ЦИК и СНК БССР приняли постановление «Об утверждении положения о службе рабоче-крестьянской милиции БССР». Согласно положению управление милиции НКВД БССР являлось центральным органом милиции республики.

Для усиления охраны промышленных и торговых предприятий 21 августа 1926 г. ЦИК и СНК БССР приняли постановление о создании промышленной милиции. На нее возлагалась охрана на договорных началах государственных, общественных и частных предприятий, а также охрана общественного порядка на их территории. Промышленная милиция содержалась за счет средств охраняемых предприятий. Она входила в состав общегосударственной милиции и пользовалась всеми ее правами.

В 1928 г. с целью подготовки квалифицированных руководящих кадров для ОВД была организована школа начальствующего состава милиции БССР им. М.В. Фрунзе. 27 февраля 1930 г. ЦИК и СНК БССР утвердили новое «Положение о рабоче-крестьянской милиции и уголовном розыске БССР». Однако 15 декабря 1930 г. ЦИК и СНК СССР приняли постановление «О ликвидации народных комиссариатов внутренних дел союзных и автономных республик». Деятельность республиканских органов милиции стала регламентироваться общесоюзным положением о рабоче-крестьянской милиции, утвержденным постановлением СНК СССР от 25 мая 1931 г.

С введением общесоюзного положения центральным органом в республике стало Главное управление милиции при СНК БССР, а местными органами - городские и районные управления милиции. В сентябре 1931 г. Совнаркомом республики было утверждено положение о Главном управлении рабоче-крестьянской милиции при СНК БССР. В нем указывалось, что органы милиции республики во всей своей деятельности должны руководствоваться требованиями общесоюзного положения о рабоче-крестьянской милиции.

Одновременно с постановлением о ликвидации НКВД союзных и автономных республик ЦИК и СНК СССР приняли постановление «О руководстве органами ОГПУ деятельностью милиции и уголовного розыска», которым Объединенному государственному политическому управлению (ОГПУ) были предоставлены широкие полномочия по руководству органами охраны общественного порядка.

Для усиления общего руководства работой милиции союзных республик ЦИК и СНК СССР приняли 27 декабря 1932 г. постановление о создании Главного управления рабоче-крестьянской милиции при ОГПУ СССР и утвердили положение о нем. Тем самым управление милиции было изъято из непосредственного ведения Совнаркомов союзных и автономных республик и передано ОГПУ СССР и его республиканским и местным органам. Инспекция ОГПУ по милиции была расформирована.

10 июля 1934 г. ЦИК СССР принял постановление о создании общесоюзного НКВД. В его состав вошло ОГПУ, которое стало играть в новом ведомстве ведущую роль. Уже 15 июля 1934 г. ЦИК БССР принял постановление о создании НКВД БССР, в ведение которого было передано Главное управление милиции.

В связи с вхождением в сентябре 1939 г. Западной Беларуси в состав БССР были образованы пять новых областей: Брестская, Белостоцкая, Бара-новичская, Вилейская и Пинская, в которые вошел 101 район. Во всех районах были созданы отделы НКВД, включившие в себя и органы милиции.

Накануне Великой Отечественной войны советское правительство признало целесообразным разделение органов государственной безопасности и охраны общественного порядка как на союзном, так и на республиканском уровне. В связи с этим 4 марта 1941 г. указом Президиума Верховного Совета БССР НКВД был разделен на НКВД БССР, в ведении которого оставались органы милиции и Народный комиссариат государственной безопасности БССР.

Таким образом, в 20-30-е гг. ХХ в. шел поиск оптимальной структуры милиции, способной самостоятельно решать специфические задачи охраны порядка и борьбы с преступностью. С этой целью большая работа была проведена по завершению создания правовой базы организации и деятельности милиции.

О процентных отчислениях с розысканного похищенного имущества в особые фонды на премирование сотрудников Уголовного Розыска и на выдачу пособий пострадавшим от кражи

Постановление Совета Народных Комиссаров ССРБ

18 августа 1922 г.

Совет Народных Комиссаров С.С.Р. Белоруссии ПОСТАНОВИЛ:

1. Для более успешной борьбы с преступностью ввести в качестве временной меры процентное отчисление с розысканного при содействии Уголовного Розыска похищенного имущества и из полученных сумм образовать особый фонд.

2. Размер процента, подлежащего удержанию со стоимости розысканного имущества, определяется: для имущества правительственных и кооперативных учреждений и предприятий в 10% и для имущества частных лиц и частных объединений коммерческого характера – в 20%.

3. Образованный согласно п. 1 фонд предназначается для выдачи из него распоряжением отделов Управления местных Советов по представлениям начальника Управления Уголовного Розыска ССРБ премиального вознаграждения сотрудникам Уголовного Розыска за раскрытие преступлений и задержание преступников.

4. Кроме удержаний, указанных в п. п. 2 и 3, отчислять:

а) со стоимости розысканного имущества правительственных учреждении и предприятий – 3% и

б) со стоимости розысканного имущества частных лиц и объединений коммерческого характера – 5%. Эти дополнительные отчисления подлежат передаче в особый фонд Н.К. Собеса на предмет выдачи пособий пострадавшим от кражи.

5. От удержания вышеуказанных процентов (п.п. 1–4) освобождаются предметы обихода первой необходимости и имущества, стоимость коих же превышает 10.000 рублей образ. 1922 г., а также могут освобождаться и другие имущества по особым в каждом отдельном случае постановлениям отделов Управления местных Советов.

6. Народному Комиссариату Внутренних Дел поручается разработать правила и инструкции о порядке оценки имущества и выдачи вознаграждения.

7. С опубликованием настоящего постановления отменяются все противоречащие ему постановления местных Советов о премиальном вознаграждении за успешный розыск.

Председатель Совета Народных Комиссаров ССР Бел. Червяков

Секретарь Сташевский

Собрание узаконений и распоряжений Рабоче-Крестьянского правительства С.С.Р.Б. 1922. № 10. с. 9–10.

Положение о Народном Комиссариате Внутренних Дел БССР

Постановление III сессии

Центрального Исполнительного Комитета БССР VI созыва

(Извлечения)

Глава 1-я

Общие положения

1. Народный Комиссариат Внутренних Дел является органом государстенной власти, осуществляющим нижеследующие задачи:

а) руководство организацией местных Съездов Советов и их Исполнительных Комитетов в отношении их своевременного и правильного производства выборов, а также представления в ЦИК об отмене неправильно произведенных выборов;

б) наблюдение за проведением на местах постановлений и распоряжений центральных и местных органов власти административного характера, в частности руководство проведением в жизнь законов, регулирующих правовое положение иностранцев, а также законов об отделении церкви от государства;

в) разработка и представление в законодательные органы проектов декретов, регулирующих организацию и деятельность НКВД, а также проектов декретов по усовершенствованию системы управления;

г) вхождение в Президиум ЦИКа через СНК с представлением об отмене незаконных постановлении и распоряжений местных исполкомов по вопросам, относящимся к компетенции НКВД, и дача заключений пo жалобам должностных лиц и частных па постановления исполкомов;

д) руководство организацией и деятельностью органов коммунального хозяйства (жилищное дело, благоустройство, местный транспорт, предприятия общего пользования, пожарное дело, дорожное строительство и проч.;

е) установление охраны революционного порядка и безопасности на основе существующих на этот предмет узаконений и проведение и отдельных местностях чрезвычайных мер с утверждением Совнаркомом и Президиумом ЦИК БССР;

ж) руководство работой местных органов, по учету населения и регистрации актов гражданского состояния;

з) управление местами заключения и регулирование совместно с Наркомюстом вопросов тюремной политики.

2. Наркомвнудел имеет право делегировать своих представителей па заседание местных Съездов Советов и их Исполнительных Комитетов с правом совещательного голоса.

Глава 2-я

Строение Народного Комиссариата Внутренних Дел

3. Во главе Наркомвнудел стоит Народный Комиссар и при нем заместитель, ведающий одним из управлений НКВД.

4. Для осуществления возложенных па него функций Народный Комиссариат Внутренних Дел делится на следующие управления:

а) организационно-административное управление;

б) управление милиции и уголовного розыска;

в) управление коммунального хозяйства;

г) управление местами заключения.

5. Во главе каждого управления стоит начальник, назначаемый Народным Комиссаром Внутренних Дел и ответственный перед ним за деятельность управления.

6. Управления могут, в зависимости от их функций, делиться на отделы и отделения.

Глaвa 3-я

Организационно-административное управление

7. На организационно-административное управление возлагается:

а) проведение всей работы, связанной с организацией местных Советов, в частности наблюдение за своевременным созывом Съездов Советов, за правильным производством выборов на Съезды, инструктирование местных органов по вопросам производства выборов Советов и организации Исполкомов, а также собирание и разработка сведений о результатах выборных кампаний;

б) наблюдение за деятельностью исполкомов и сельсоветов, инспектирование и инструктирование их, надзор за правильностью издания уисполкомами обязательных постановлений и составление, сводок и отчетов о деятельности Съездов Советов, Исполнительных Комитетов и их Президиумов;

в) учет личного состава Съездов Советов и Исполнительных Комитетов и их Президиумов;

г) регулирование в согласии с уполномоченным Наркоминдела СССР правового положения иностранцев в соответствии с существующими законами и международными договорными отношениями, а равно вопросов выезда за границу и въезда в БССР; ведение вопросами репатриации бывших военнопленных, беженцев и интернированных лиц;

д) подготовка и разработка материалов для производства административного деления;

е) руководство и инструктирование деятельностью местных органов записей актов гражданского состояния и учетом естественного движения населения;

ж) дача заключений и разработка проектов постановлении, циркуляров, инструкций по вопросам советского строительства;

з) составление отчетов по комиссариату для представления высшим органам власти и разработка статистических материалов по всем вопросам ведения НКВД;

и) выполнение всей внутренне-административной работы НКВД и согласование работы управлений НКВД;

к) составление и проведение смет НКВД, разассигнование кредитов по местным органам, обслуживание хозяйственных нужд Наркомата;

л) наблюдение за правильным применением декретов об отделении церкви от государства, регистрация религиозных обществ, наблюдение за исполнением договоров на пользование молитвенными домами;

м) подготовка и представление па утверждение Наркома уставов обществ и союзов, не преследующих целей извлечения прибыли, и руководство наблюдением за законностью их деятельности, согласно существующих положений.

8. Исполнение работ, входящих в ведение организационно-административного управления, осуществляется нижеследующими отделами:

а) общим;

б) информационно-инструкторским;

в) иностранным;

г) записей актов гражданского состояния.

Глава 4-я

Управление милиции и уголовного розыска

9. На управление милиции и уголовного розыска возлагается:

а) проведение в жизнь мероприятий, вытекающих из функций, возложенных па Народный Комиссариат Внутренних Дел; поддержание порядка и спокойствия в стране и обеспечение проведения в жизнь постановлений и распоряжений центральной и местной власти;

б) содействие органам всех ведомств при проведении последними в жизнь возложенных на них заданий;

в) общее руководство деятельностью всей милиции и уголовного розыска;

г) разработка положений и инструкций по работе органов милиции и уголовного розыска, разработка вопросов по специальной подготовке и службе в органах милиции и уголовного розыска, а также разработка проектов законоположений и инструкций, регулирующих обучение, быт и прохождение службы личного состава милиции.

10. Для выполнения возложенных па него задач управление милиции и уголовного розыска делится на отделы:

а) отдел милиции:

б) отдел уголовного розыска:

в) материальный отдел.

А. Отдел милиции

11. На отдел милиции возлагается:

Управление милицией всех видов в административном и строевом отношениях, руководство службой милиции, установление порядка использования милиции, учетно-строевая и отчетно-статистическая работа по службе милиции, в частности:

а) разработка штатов милиции по республике;

б) организация местных органов милиции;

в) инспектирование и инструктирование органов милиции;

г) учет, комплектование и распределение личного состава милиции;

д) установление и проведение мер по укреплению дисциплины милиции;

е) организация специальных курсов милиции.

Б. Отдел уголовного розыска

12. На отдел угрозыска возлагается:

а) руководство деятельностью уголовно-розыскных учреждений республики, инспектирование их, разработка методов и инструктирование борьбы с уголовной преступностью, составление списков уголовных преступников, розыск их, разработка штатов и учет личного состава уголовно-розыскных учреждений республики.

В. Материальный отдел

13. Предметами ведения материального отдела являются:

а) обеспечение милиции обозно-вещевым, артиллерийско-техническим и инженерным довольствием;

б) составление смет на получение плановых разверсток, учет и распределение этих видов довольствия;

в) инструктирование мест по вопросам, касающимся указанных видов довольствия, а также по вопросам продовольственно-фуражного и квартирного довольствия;

г) составление статистических сведений по удовлетворению милиции и уголовного розыска республики вещевым и денежным довольствием и снаряжением.

Глава 6-я

Управление местами заключения

19. На Управление местами заключения возлагается:

а) разработка и проведение мероприятий по наилучшей организации разных видов лишения свободы, применяемых в целях изоляции и воспитательно-трудового воздействия;

б) управление местами лишения свободы, в коих содержатся отбывающие наказание по приговорам судебных учреждений и подследственные заключенные, территориальное распределение мест лишения свободы и общее распределение заключенных по таковым;

в) организация в пенитенциарных учреждениях исправительно-трудового и воспитательного воздействия на заключенных:

г) руководство наиболее целесообразным использованием труда лишенных свободы в целях приспособления их к новому строю общественной жизни, организация сельскохозяйственных работ в местах лишения свободы; общее руководство строительным делом в местах лишения свободы;

д) руководство деятельностью распределительных и наблюдательных комиссий;

е) участие в разработке мер борьбы с детской преступностью и организация учреждений принудительного воспитания для совершивших преступления подростков;

ж) организация помощи освобожденным из мест заключения;

з) организация принудительных работ без содержания под стражей;

и) заведывание теми пенитенциарными учреждениями, которые управление местами заключения найдет нужным оставить в своем непосредственном ведении;

к) дело снабжения мест лишения свободы довольствием, всякого рода оборудованием и материалами, вопросы отопления, освещения и санитарного благоустройства:

л) постановка дела конвоирования, окарауливания и пересылки лишенных свободы;

м) обработка и сводка статистических материалов по всем отраслям жизни мест заключения.

Председатель Центрального Исполнительного Комитета А. Червяков

Секретарь Чернушевич

Собранение узаконений и распоряжений Рабоче-крестьянского правительства Белорусской Социалистической Советской Республики. 29 декабря 1924 г. № 25-26. С. 40–45.

Аб зацьвярджэньні палажэньня

аб службе Рабоча-Сялянскае міліцыі БССР

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэта

і Савета Народных Камісараў БССР

7 жніўня 1926 г.

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць.

Зацьвердзіць даданае да гэтае пастановы Палажэньне аб службе Рабоча-Сялянскае Міліцыі БССР.

Гэтае Палажэньне пашыраецца на асоб, пералічаных ў даданым сьпісу.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР. Яз. Адамовіч

Час. Вык. Аб. Сакратара

Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР А. Сташэўскі

ЗЗ БССР. 1926. № 35. с. 249.

Палажэньне аб службе Рабоча-Сялянскае Міліцыі БССР

(Вытрымкі)

7 жніўня 1926 г.

I. Установы міліцыі

1. Цэнтральнаю ўстановаю міліцыі зьяўляецца Управа Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў БССР.

2. Установамі на мясцох зьяўляюцца:

а) у акрузе – Управа Акруговае Міліцыі;

б) у раёне – Управа Раённае Міліцыі;

в) у вучастку раёну – Старшы Раённы Міліцыянэр.

Увага 1. У склад управы раённае міліцыі уваходзіць агент крымінальнага вышуку. У вялікіх раённых цэнтрах Народны Камісарыят Унутранных Спраў па прапанове Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў утварае крымінальна-вышуковыя сталы.

Увага 2. У паасобных акруговых гарадох па пастанове Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў утвараюцца аддзяленьні міліцыі.

3. Да ўстаноў міліцыі належаць таксама:

а) адрэсныя сталы і

б) школы міліцыі.

II. Агульныя правы і абавязкі работнікаў міліцыі

4. Работнікі міліцыі карыстаюцца ўсімі правамі, дадзенымі працоўным Кодексам Законаў аб Працы і пастановамі, акія выдаюцца ў яго разьвіцьцё, пры гэтым для работнікаў міліцыі, з прычыны асаблівых ўмоў іх службы, робяцца наступныя выняткі;

а) ад іх можа вымагацца работа, зьвязаная з небясьпекаю для жыцьця;

б) для выкананьня работы, якая выклікана непрадбачанымі акалічнасьцямі, яны могуць прыцягвацца да работы звыш устаноўленага нормальнага рабочага часу без асобнае на тое платы;

в) яны ня могуць адмовіцца ад работы ў начны час;

г) за наўмыснае або па нядбайнасьці псаваньне і згубу выдадзенае ім скарбовае зброі, баявых прыпасаў і ўзбраеньня яны прыцягваюцца да судовае адказнасьці паводле арт. 108, 113 або 196 Крымінальнага Кодексу.

Увага 1. У выпадках, зазначаных у гэтым артыкуле, работнікам міліцыі і крымінальнага вышуку, на замену агульна-ўстаноўленых Кодексам Законаў аб Працы штотыднёвых днёў адпачынку, павінны давацца, пасьля ўзгадненьня з мясцовымі органамі професіянальнага саюзу, іншыя дні адпачынку ў вольны ад операцыйнае работы час.

Увага 2. За работу ў дні адпачынку і ў начны час работнікам міліцыі і крымінальнага вышуку выплачваецца пасьля ўзгадненьня з органамі професіянальнага саюзу дадатковая да асноўнага акладу ўзнагарода ў тым выпадку, калі ім ня былі дадзены іншыя дні адпачынку, за выключэньнем выпадкаў, прадугледжаных у п. п. «б»і ў «г».

5. Работнікі міліцыі на час службы атрымоўваюць бясплатна па ўстаноўленай Народным Камісарыятам Ўнутраных Спраў табелі форменнае абмундыраваньне, якое яны павінны насіць пры выкананьні службовых абавязкаў.

6. Работнікі міліцыі павінны выконваць усе, апрача злачынных, службовыя загады сваіх начальнікаў.

7. Работнік міліцыі па атрыманьні злачыннага загаду ня выконвае яго і зараз-жа дакладвае аб тым вышэйшаму ў парадку падзалежнасьці начальніку, а ў патребных выпадках – адпаведнай урадавай установе, кіруючыся ў такіх разох патрэбаю хутка папярэдзіць магчымасьць злачынства або парушеньня. Калі работнік міліцыі лічыць атрыманы загад хаця і незлачынным, але ўсё-ж такі нязгод ным з законам, то ён дакладвае аб гэтым начальніку, які зрабіў загад, і, калі даны загад апошнім будзе пацьверджаны ізноў, – выконвае яго.

Увага. Калі работнік міліцыі выконвае загад начальніка ў дакладнасьці, то начальнік адзін толькі нясе адказнасьць за вынікі свайго загаду, апрача выпадку выкананьня злачыннага загаду. У гэтым выпадку работнік міліцыі прыцягваецца да адказнасці адначасна з начальнікам, зрабіўшым загад.

8. Прадстаўнікі інспекцый тэхнічнае, санітарнае і працы, члены кіраўніцтва профэсіянальных саюзаў і іх упаўнаважаныя, а таксама члены камітэтаў пры наведваньні ў парадку нагляду памяшканьняў ва ўстановах і часьцях міліцыі ня пушчаюцца ў памяшканьні, адведзеныя для спэцыяльнага хаваньня сакрэтных спраў; ім таксама можа быць адмоўлена ў паведамленьні аб сакратных дакумантах і зьвестках.

III. Асабовы склад

9. Работнікам міліцыі можа быць кожны грамадзянін, які мае выбіральныя правы паводле Констытуцыі БССР і іншых Савецкіх Республік. Асобы, абмежаваныя ў правох за злачынствы (арт. 40 Крым. Кодексу), ня могуць быць работнікамі міліцыі.

10.Работнікі міліцыі лічацца на дзяржаўнай службе і падлягаюць як агульным існуючым у Республіцы законам, так і спецыяльным загадам, якія выдаюцца па міліцыі.

Страявы склад міліцыі ў сваёй службе кіруецца існуючымі статутамі Рабоча-Сялянскае Чырвонае Арміі, паскольку яны не супярэчаць гэтаму палаженьню.

11.Работнікі міліцыі ня могуць занімаць пасад ва ўстановах іншых ведамстваў, а таксама ў прыватных установах і прадпрыемствах.

Сумяшчальнасьць служачых міліцыі дазваляецца толькі ва ўстановах Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў і ня іначай, як з дазволу Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў у кожным па-асобным выпадку.

12.Страявы склад па сваім службовым становішчы падзяляецца на міліцыянераў і камандны склад, а апошні – на малодшы, сярэдні/старшы і вышэйшы.

Да малодшага каманднага складу належаць: інструктары і камандзіры ўзводаў у Школе Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, квартальныя наглядчыкі, іх памоцнікі, старшыя міліцыянэры і старшыя аддзяленьняў.

Да сярэдняга каманднага складу належаць: начальнікі аддзяленьняў міліцыі, іх памоцнікі, начальнікі ўпраў раённае міліцыі і іх памоцнікі, начальнікі резерву, начальнік страявой і вучабнай часьці міліцэйскае школы і загадчык арыштным памяшканьнем.

Да старшага каманднага складу належаць: начальнікі акруговых упраў міліцыі, памоцнікі начальнікаў акруговых упраў міліцыі, начальнік міліцэйскае школы.

Да вышэйшага каманднага складу належаць: Начальнік Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў і Начальнік Аддзелу Управы Міліцыі.

13.Да актыўнага складу крымінальнага вышуку належаць: Начальнік Аддзелу Крымінальнага Вышуку Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, начальнікі аддзяленьняў крымінальнага вышуку, управы акруговае міліцыі, іх памоцнікі, старшыя інспектары, малодшыя інспектары і агенты.

14.Пасьля абвяшчэньня мобілізацыі работнікі міліцыі лічацца мобілізованымі па службе ў міліцыі і могуць быць прызваны ў Чырвоную Армію нападставе асобных законаў.

15.Калі работнік міліцыі самавольна пакіне больш чым на трое сутак службу, каб ухіліцца ад яе, то ён караецца судом пазбауленьнем свабоды да шасыц месяцаў. Калі-ж работнік міліцыі самавольна пакіне службу менш як на трое сутак, то ён караецца у дысцыплінарным парадку.

IV. Прыняцьце на службу

А. Умовы прыняцьця на службу

16.Асобы, якія паступаюць у міліцыю на страявую або на адміністрацыйную службу, а таксама на актыўную крымінальна-вышукавую работу, павінны:

а) мець ад роду, як агульнае правіла, 21 год, а у выключных выпадках ня менш 18 год;

б) адпавядаць па сваей асьвеце вымаганьням праграмы ня ніжэй першага концэнтру адзінае працоўнае сямігадовае школы;

в) карыстацца выбіральным правам у саветы;

г) задавальняць па стану здароўя правілам, устаноўленым для прыняцьця на службу ў Міліцыю і ня мець хвароб, перашкаджаючых нясеньню службы у Рабоча-Сялянскай Міліцыі, пералічаных у асобнай інструкцыі, якая выдаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў супольна з Народнымі Камісарыятамі Аховы Здароўя і Працы БССР;

д) ня быць пад судом і сьледствам;

е) ня быць пазбаўленымі ў правох (арт. 40 Крым. Кодексу).

17. Асобы, якія паступаюць на службу ў міліцыю, апрача агульных умоў, зазначаных у папярэднім артыкуле, павінны адпавядаць спецыяльным вымаганьням у залежнасьці ад пасады, на якую кандыдат жадае або можа быць назначаны.

Б. Парадак прыняцьця на службу

18.Пасьля праверкі дакументаў асоб, задавальняючых зазначаным вышэй умовам, спробавымі камісіямі, якія ўтвараюцца паводле інструкцый Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, робіцца праверка іх ведаў і ступень здатнасьці іх да службы ў міліцыі. У выключных выпадках дазваляецца прыём на службу бяз спробавых камісій загадам начальніка ня ніжэй Начальніка Аддзелу Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў або начальніка акруговае міліцыі – па належнасьці.

19. Асобы, вытрымаўшыя спробы і залічаныя ў резерв, пры назначэнні іх на вольныя пасады ў другі раз спробы не праходзяць.

20. Прыём на службу ў міліцыю робіцца аддзелам міліцыі і аддзелам Крымінальнага Вышуку Управы Міліцыі і Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, акруговымі ўправамі міліцыі, акруговымі аддзяленьнямі крымінальнага вышуку ў выпадках, калі ёсьць вольныя пасады або калі ёсьць магчымасьць скарыстаць кандыдатаў у рэзэрве.

21. Пры прыняцьці на службу ў страявы склад перавага пры іншых роўных умовах даецца асобам, якія служылі па прызыву ў Чырвонай Арміі.

22. Асобы, якія паступаюць на службу ў міліцыю або ў актыўны склад крымінальнага вышуку, павінны праслужыць адзін год, аб чым адначасова з заявай аб прыняцьці на пасаду выдаюць падпіску па форме, якая ўстанаўляецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў. Па сканчэньню году службы падпіска можа быць узноўлена.

V. Дапушчэньне да выкананьня пасады і назначэньне на пасаду

23. Асобы, задавальняючыя ўмовам прыняцьця на службу і прызнаныя камісіяю здатнымі да заняцьця тае або іншае пасады, дапушчаюцца выконваць яе зазначаным ніжей парадкам, а калі няма ваканцый – залічаюцца.

24. Асобы, далучаныя да заступаньня вольных пасад, ня могуць спыніць выкананьня сваіх абавязкаў да таго часу, пакуль ня будзе абвешчана ў законным парадку аб зьняцьці іх з пасады.

25. Перавод работніка міліцыі паводле яго згоды на ніжэйшую пасаду з прычыны скараченьня штату, рэорганізацыі або скасаваньня ўправы і ўстановы міліцыі лічыцца назначэньнем на пасаду.

26. Аб назначэньні на пасаду або аб заліченьні ў резерв пішацца загад па адпаведнай управе з паказаньнем месяцу і дню паступленьня на службу і залічэньня на ўсе віды ўстаноўленнага ў міліцыі ўтрыманьня.

У загадах належных упраў абвяшчаюцца і ўсе далейшыя зьмены па службе прынятага на службу.

27. Дапушчэньне да выкананьня пасады і назначэньне на пасаду робіцца наступным парадкам:

а) начальнік управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў дапушчаецца і назначаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў:

б) начальнікі аддзелаў міліцыі і Крымінальнага Вышуку Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, іх памоцнікі, начальнік і камісар міліцэйскае школы – назначаюцца Начальнікам Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў і зацьвярджаюцца Народным Камісарам Унутраных Спраў;

в) іншыя работнікі аддзелаў міліцыі і Крымінальнага Вышуку Управы Міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў і Міліцэйскае Школы назначаюцца начальнікамі аддзелаў і Школы і зацьвярджаюцца Начальнікам Управы Міліцыі НКУС;

г) начальнікі акруговых упраў міліцыі, іх памоцнікі, начальнікі аддзяленняў крымінальнагавышуку акруговае міліцыі назначаюцца Начальнікам Управы Міліцыі НКУС і зацьвярджаюцца Народным Камісарам Ўнутраных Спраў;

д) начальнікі ўпраў раённае міліцыі, начальнікі аддзяленьняў міліцыі ў гарадох і іх памоцнікі, начальнікі гаспадарчых аддзяленьняў, начальнікі канцэлярый, начальнікі резерваў, загадчыкі арыштнымі памяшканьнямі, загадчыкі клюбамі, загадчыкі адрэсна-пашпартнымі сталамі, старшыя конныя міліцыянэры резерву, помоцнікі начальніка аддзелу Крымінальнага вышуку, інспэктары, загадчык рэгістрацыйным бюро, рэгістратары-дактылёскопы, загадчык школкай сабак і загадчык агульнаю часьцю акруговых аддзяленьняў крымінальнага вышуку дапушчаюцца да выкананьня пасад і назначаюцца на пасады начальнікам Управы Міліцыі НКУС;

е) актыўныя работнікі аддзяленьняў Крымінальнага вышуку акруговае Управы Міліцыі, за выняткам зазначаных у п. «г» і «д» гэтага артыкулу, назначаюцца начальнікамі аддзяленьняў Крымінальнага вышуку і зацьвярджаюцца начальнікам Управы акрўговае міліцыі;

ж) іншыя работнікі ўпраў акруговае міліцыі і ўстаноў міліцыі, за выняткам зазначаных у п. «г», «д» і «е» гэтага артыкулу, дапушчаюцца да выкананьня пасады і назначаюцца на пасаду начальнікам ўправы акруговае міліцыі.

28. Прапанова аб назначэньні на пасаду робіцца асобаю, якая дазволіла выкананьне пасады, не пазьней двох тыдняў ад дня ўступленьня дапушчанага на пасаду.

VI. Пераводы

29. Пераводам навываецца перамяшчэньне работніка міліцыі на такую самую або адпаведную пасаду Рабоча-Сялянскае Міліцыі. Пераводы робяцца па поглядзе адпаведяага як па асабістай просьбе работніка міліцыі, так і незалежна ад згоды работніка.

30. Пераводы работнікаў міліцыі з аднае акругі ў другую, а таксама ў межах аднае акругі робяцца тымі начальнікамі, якія назначаюць і зацьвярджаюць гэтых работнікаў на пасаду.

Увага. Начальнік Управы Міліцыі НКУС можа пераводзіць, калі гэта будзе патрэбна для карысьці службы, з аднае акругі ў другую і ў межах аднае акругі і тых работнікаў, якія ім не зацьвярджаюцца на пасадзе.

31. Асобы, аб пераводзе якіх адбыўся загад, павінны зьявіцца на новае месца службы ў вызначаны загадам тэрмін.

Увага. Для упарадкаваньня асабістых спраў работніку, які пераводзіцца, павінна быць дадзена ня менш як 48 гадзін.

32. Работніку, які пераводзіцца для пераезду на новае месца службы, выдаюцца матарыяльныя сродкі паводле Кодексу Законаў аб працы.

33. Работнікі, ня прыбыўшыя бяз уважлівых прычын на новае месца службы ў вызначаны загадам тэрмін, падлягаюць адказнасьці ў судовым або ў дысцыплінарным парадку.

VII. Павышэньне па службе

34. Павышэньне па службе робіцца, як агульнае правіла, у парадку паступовасьці па кандыдацкіх сьпісах, якія складаюцца і вядуцца ў адпаведных управах парадкам, які ўстанаўляецца інструкцыяю Народных Камісарыятаў Унутраных Спраў і Працы.

35. Адступленьне ад правіл папярэдняга артыкулу дазваляецца толькі з прычыны асаблівых здольнасьцяй і заслуг асобы.

VIII. Зьніжэньне па службе

36. Зьніжэнне па службе робіцца:

а) у атэстацыйным парадку, які ўстанаўляецца інструкцыяю Народных Камісарыятаў Унутраных Спраў і Працы, пасьля зацьвярджэньня атэстацыі, але ня болей, як на адзін разрад, з захаваньнем 2-тыднёвага заработку па ранейшай пасадзе;

б) у дысцыплінарным парадку адпаведна з правіламі дысцыплінарнага статуту міліцыі.

37. Зьніжэньне работнікаў па службе робіцца начальнікамі, якія назначаюць на пасады або дапушчаюць да іх выкананьня.

IX. Адстаўленьне ад пасады

38. Адстаўленьне ад пасады ёсьць часовая забарона выконваць абавязкі на займаемай пасадзе.

39. Адстаўленьне ад пасады робіцца толькі ў выключных выпадках і ў выпадках, якія ня могуць адкладвацца, загадам начальнікаў, што назначаюць на пасады, або асобамі, якія маюць адпаведныя дзеля гэтага паўнамоцтвы, пад іх асабістую адказнасьць, пры гэтым начальнік, адставіўшы ад пасады, неадкладна паведамляе аб гэтым свайго непасрэднага начальніка з зазначэньнем прычын адстаўленьня.

40. Па кожным выпадку адстаўленьня ад пасады, за выняткам выпадкаў адстаўленьня сьледчаю ўладаю (арт. 142 Крымінальна і Працэсуальнага Кодексу), начальнік, загадам якога адстаўлены ад пасады быў назначай на пасаду, неадкладна робіць загад аб правядзеньні расьледаваньня.

41. Калі пры правядзеньні зазначанага ў папярэднім артыкуле расьледаваньня выявіцца, што прычынай адстаўленьня работніка міліцыі зьяўляецца ўчыненьне ім злачынстваў і ўчынкаў, недазволеных службовым становішчам работніка Рабоча-Сялянскае Міліцыі (хабарніцтва, схаваньне злачынцаў, п'янства, злоўжываньне ўладаю і г. д.) Адстаўлены можа быць звольнены да рашэньня суду у парадку арт.49 гэтага палажаньня. У адваротным выпадку работнік варочаецца да выкананьня свае ранейшае пасады або атрымоўвае іншае адпаведнае назначэньне.

42. Асобам, адстаўленым ад пасады, даецца права падаваць скаргі паводле дысцыплінарнага статуту міліцыі.

43. Начальнік, адставіўшы падзалежнага ад пасады бяз уважлівых прычын, падлягае адказнасьці ў судовым або ў дысцыплшарным парадку, па падставе арт. арт. 105 і 106 Крымінальнага Кодексу.

X. Часовае намесьніцтва

44. У выпадку часовае адсутнасьці работніка міліцыі з прычыны хваробы, водпуску, камандыроўкі або іншых прычын, яго абавявкі выконваюцца або работнікамі данае управы ў агульным парадку, альбо асобамі, камандыраванымі дзеля гэтага з іншых упраў міліцыі па назначеньні начальнікаў, якія карыстаюцца правам назначэньня на даную пасаду, або мясцовым начальнікам міліцыі.

45. Асоба, якая заступае часова адсутнага работніка міліцыі (арт. 44), карыстаецца ўсімі правамі і нясе ўсе абавязкі часова адсутнага, захоўваючы пры гэтым сваю штатную пасаду.

46. Звальненьне ад часовага выкананьня пасады робіцца загадам начальніка, дапусьціўшага даную асобу да выкананьня пасады.

XI. Звальненьне са службы

47. Работнікі міліцыі звальняюцца са службы:

а) па сваёй ахвоце і

б) незалежна ад іх ахвоты.

48. Па сваёй ахвоце работнікі міліцыі звальняюцца па іх хадайніцтву загадам начальніка, які назначыў іх, у выпадку хваробы, сямейных акалічнасьцяй і іншых прычын.

49. Работнікі міліцыі, незалежна ад іх ахвоты, звальняюцца са службы на падставе Кодексу Законаў аб працы, а таксама за самавольнае пакіданне пасады, за п'янства і па фізычнай няздольнасьці да службы паводле пастановы лекарскае камісіі.

Увага. Звальненне страявога складу міліцыі і актыўнага складу крымінальнага вышуку праводзіцца распараджэньнем адпаведнага начальніка, без захаваньня ўвагі 1-ай да арт. 47 Кодексу Законаў аб працы.

50. Начальнік, зьвольніўшы са службы падзалёжнага без законных на тое падстаў, зазначаных у арт. 49 гэтага палажэньня, падлягае адказнасьці ў судовым або ў дысцыплінарным парадку паводле арт. арт. 105 і 106 Крым. Кодексу.

XII. Аб рэзэрве

51. Рэзэрвы асоб, зазначаных у арт. 1-м палажэньня, лічацца пры аддзелах міліцыі і Крымінальнага Вышуку Ўправы Міліцыі НКУС і прызначаюцца для заступаньня вольных пасад.

52. Асабовы склад рэзэрву папаўняецца:

а) заліченьнем у яго асоб, прынятых на службу ў міліцыю;

б) заліченьнем у яго работнікаў міліцыі, якія часова па тых ці іншых прычынах засталіся бяз штатных пасад.

53. Асобы, залічаныя ў рэзэрв, могуць знаходзіцца у ім два месяцы.

54. Асобы, якія знаходзяцца ў рэзэрве, беспасредна падлягаюць начальніку адпаведнага аддзелу.

55. Асобы, якія знаходзяцца ў рэзэрве, падлягаюць усім існуючым па міліцыі законам і загадам.

56. Асобы, якія знаходзяцца ў рэзэрве, задавальняюцца ўтрыманьнем па тых пасадах, на якія яны залічаны ў рэзэрв.

57. Асобы, што знаходзяцца ў рэзэрве спаўняюць абавязкі, якія ўскладаюцца на іх адпаведнымі начальнікамі аддзелаў.

58. Асобы, якія знаходзяцца ў рэзэрве і якія не атрымалі на працягу двох месяцаў назначаньня: а) з іх згоды назначаюцца на ніжэйшыя пасады; б)выключаюцца з рэзэрву і звальняюцца са службы; в) у выключных выпадках загадам начальніка Управы міліцыі НКУС пакідаюцца на службе ў рэзэрве яшчэ на адзін месяц.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР Яз. Адамовіч

Час. Вык. Аб. Сакратара

Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР Сташэўскі

ЗЗ БССР. 1926. № 35. С. 249–465.

Аб прамысловай міліцыі

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

і Савету Народных камісараў БССР

21 жніўня 1926 г.

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных камісараў БССР пастанаўляюць:

             1.     Даручыць Народнаму Камісарыяту Унутранных Спраў БССР організаваць спецыяльны кадр міліцыі пад назваю «Прамысловая Міліцыя», на якую ўскласьці:

а) ахову дзяржаўных, грамадзкіхі прыватных прадпрыемстваў і належачай ім маёмасьці;

б) ахову грамадзкага парадку на тэрыторыі прадпрыемстваў;

в) правядзеньне дазнаньняў па справах, вынікшых на тэрыторыі прадпрыемстваў.

             2.     Прамысловая Міліцыя ўваходзіць у склад агульна дзяржаўнае міліцыі і адносна ўкомплектаваньня, узбраеньня, праў і абавязкаў, а таксама дысцыплінарнае і крымінальнае адказнасьці падпадае пад дзейнасьць усіх законаў і пастаноў, існуючых для агульнае міліцыі.

             3.     У асабліва выключных выпадках прамысловая міліцыя можа быць да загаду Начальніка Галоўнае Управы Міліцыі або Начальніка Акруговае Міліцыі часова скарыстана ў якасьці ўзброенае сілы на агульных падставах, як дзяржаўная міліцыя, за межамі терыторыі, якая абслугоўваецца ёю, з тым, аднак, каб такое скарыстаньне не зрабіла пэўнае страты беспасрэднай ахове прадпрыемстваў, якія абслугоўваюцца прамысловаю міліцыяю і па магчымасьці ўзгаднялася з зацікаўленымі ўстановамі.

             4.     Ахова Прамысловаю Міліцыяю гандлёвых і прамысловых прадпрыемстваў, належачых дзяржаўным і грамадзкім організацыям і прыватным асобам, устанаўляецца на дагаворных асновах паміж гэтымі прадпрыемствамі і організацыямі, з аднаго боку, і органамі міліцыі, з другога боку.

             5.     Прамысловая Міліцыя ўтрымоўваецца за кошт прадпрыемстваў, якія ёю ахоўваюцца. Сродкі, паступаючыя на ўтрыманьне Прамысловай Міліцыі, залічаюцца ў спецыяльны фонд па ўтрыманьні прамысловай міліцыі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў і расходуюцца на падставе інструкцыі, якая выдаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў па згодзе з Народным Камісарыятам Грашовых Спраў БССР.

             6.     Даручыць Народнаму Камісарыяту Унутраных Спраў і Народнаму Камісарыяту Юстыцыі па згодзе з зацікаўленымі ведамствамі выдаць на працягу месяцу інструкцыю аб організацыі і аб дзейнасьці Прамысловае Міліцыі.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР             А. Чарвякоў

Нам. Старшыні Савету Народных Камісараў БССР                          М. Карклін

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                   З. Чарнушэвіч

ЗЗ БССР. 1926. № 36. С. 466–468.

Пра зьмену арт. 14

Палажэньня аб службе Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

і Савета Народных Камісараў БССР

23 чэрвеня 1927 г.

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць зьмяніць артыкул 14 «Палажэньня аб службе Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР» (З.З. БССР 1926 г., № 35, арт. 129) і зрэдагаваць яго так:

«14. З моманту абвяшчэньня мабілізацыі і да канца вайны работнікі міліцыі ня маюць права пакідаць службу ў міліцыі без належнага дазволу. Адтэрміненьні прызыву па мабілізацыі даюцца работнікам міліцыі на падставах і ў парадку артыкулаў 161–166 “Закону аб абавязковай вайсковай службе (З.З. СССР 1925 г., № 62, арт. 463).»

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР              А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР                          М. Галадзед

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                       А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1927. № 29. С. 353–354.

Пра рэарганізацыю і спрашчэньне савецкага апарату і пра пашырэньне праў мясцовай улады

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

І Савету Народных Камісараў Беларускай ССР

(вытрымкі)

Студзень 1928 г.                                                                                           г. Мінск

Агульныя палажэньні

Для спрашчэньня савецкага апарату, прыбліжэньня яго да насельніцтва, зьнішчэньня бюракратызму і валакіты, патаненьня апарату і вызваленьня сродкаў ад гэтага для скарыстаньня іх на індустрыалізацыю краіны, Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

1.   Рэарганізаваць савецкі адміністрацыйны апарат БССР у наступным кірунку:

а) пакінуць за цэнтральным апаратам функцыі плянаваньня, рэгуляваньня, агульнага кіраваньня і кантролю, а функцыі выкананьня дэцэнтралізаваць і перадаць магчыма большую колькасьць функцый з народных камісарыятаў у аддзелы і інспэкцыі акруговых выканаўчых камітэтаў, а з акруговых выканаўчых камітэтаў – гарадзкім саветам і раённым выканаўчым камітэтам, адпаведна пашырыўшы правы сельскіх і местачковых саветаў;

б) разьмежаваць правы і кампэтэнцыю паасобных савецкіх органаў, скасаваўшы органы, якія вядуць раўналежную работу;

в) спросьціць структуру цэнтральнага і акруговага адміністрацыйнага апарату.

Разьдзел I

Цэнтральныя органы ўлады

2.   Перавесьці на функцыянальную структуру народныя камісарыты: Асьветы, Аховы Здароўя, Працы, Гандлю, Юстыцыі, Рабоча-Сялянскай Інспэкцыі, Унутраных спраў (апроч Адміністрацыйнага Кіраўніцтва) і Сацыяльнага Забясьпечаньня.

У паказаных народных камісарыятах уся праца разьмяркоўваецца паміж адказнымі выканаўцамі (інспэктарамі), падпарадкаванымі безпасрэдна народнаму камісару.

3.   Пакінуць калегіі толькі пры народных камісарыятах Рабоча-Сялянскай Інспэкцыі, Юстыцыі, Асьветы, Земляробства, Вышэйшага Савету Народнай Гаспадаркі і пры Цэнтральнай Статыстычнай управе.

Народны Камісарыят Унутраных Спраў

14. Зьняць з Народнага Камісарыяту унутраных Спраў наступныя функцыі, якія перадаць Арганізацыйнаму Аддзелу Прэзыдыуму Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту:

а) падрыхтоўку і ажыцьцяўленьне пастаноў аб перавыбарах саветаў, аб скліканьні зьездаў саветаў, сэсій, пленумаў, канфэрэнцый і г. д.;

б) інструктаваньне і кіраваньне дзейнасьцю саветаў і іх выканаўчых камітэтаў у галіне рэгулярнага правядзеньня пленумаў, пасяджэньняў прэзыдыумаў, работы камісій і сэкцый і правядзеньня справаздачнасьці ва ўстаноўленым парадку:

в) уцягненьне шырокіх мас рабочых і сялян у савецкае будаўніцтва;

г) падліку членаў саветаў і выканаўчых камітэтаў і рабоча-сялянскага актыву, а таксама выхаваньне яго;

д) кіраваньне дзейнасьцю саветаў у галіне дапамогі грамадзкім арганізацыям, такім як: сялянскія камітэты грамадзкай узаемадапамогі, капярацыя, МОПР і інш.

е) пастаноўку і вывучэньне, а таксама высьвятленьне ў друку масавай работы саветаў і савецкай грамадзкасьці.

15. Зьняць з Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў кіраваньне мясцоваю прамысловасьцю і электрычным будаўніцтвам, перадаўшы гэтую работу ў Вышэйшы Савет Народнай Гаспадаркі БССР.

16. Перадаць з Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў акруговым органам наступныя функцыі:

а) пытаньне аб прыйманьні ў грамадзянства БССР паводле існуючага агульнасаюзнага заканадаўства;

б) кіраваньне камунальнымі прадпрыемствамі акруговага значэньня, арганізацыю жылішчна-зямельнай справы, камунальнага і жылішчнага будаўніцтва і дабрабыту;

в) распрацоўку плянаў і пытаньняў дарожных пабудоў акруговага і раённага значэньня, агульны падлік шляхоў, удзел у разьмеркаваньні крэдытаў, інструктаваньне і інспэктаваньне адпаведных органаў падарожным будаўніцтве, пакінуўшы за Народным Камісарыятам Унутраных Спраў адзінае плянаваньне кіраваньне дарожнаю справаю ў БССР, удзел у разьмеркаваньні крэдытаў паміж акругамі, выпрацоўку тыпаў пабудоў, а таксама будаўніцтва рэспубліканскага значэньня;

г) беспасрэднае кіраваньне пажарнаю справаю ў акрузе, разьмеркаваньне пажарнай маемасьці ў акрузе, кіраваньне і ўтрыманьне пажарных каманд і іншых пажарных арганізацый;

д) праектаваньне абавязковых пастаноў, датычных будаўнічай часткі мясцовых тэхнічных будаўнічых норм;

е) праверку каштарысных вылічэньняў і тэхнічных умоў на прыйманьне і здачу будаўнічых работ і матар’ялаў, апроч работ рэспубліканскага або міжакруговага значэньня, якія пакінуць за Народным Камісарыятам Унутраных Спраў;

ж) зацьверджаньне праектаў на будаваньне новых або на капітальны рамонт і перабудаваньне грамадзкіх будынкаў, саматужных майстэрняў і прадпрыемстваў з мэханічнымі рухавікамі, гідратэхнічных, электрычных і дарожных пабудоў, вадаправодаў і каналізацыі дамоў і інш. дзяржаўных, камунальных і каперацыйных будынкаў, надбудоўку новых паверхаў, апроч пабудоў, якія маюць рэспубліканскае альбо міжакруговае значэньне, а таксама пабудоў, якія каштуюць больш устаноўленай законам сумы, і вялікіх складаў для лёгкапалкіх матар’ялаў;

з) абгляд новых альбо капітальна адрамантаваных грамадзкіх будынкаў для ўстанаўленьня магчымасьці дапушчэньня поўнай або частковай эксплёатацыі або засяленьня іх, апроч пабудоў, якія маюць рэспубліканскае або міжакруговае значэньне;

і) нагляд за выкананьнем будаўнічых плянаў раённых выканаўчых камітэтаў;

к) нагляд за правільнасьцю выдачы раённымі выканаўчымі камітэтамі і сельскімі саветамі дазволаў на капітальны рамонт і будаваньне новых будынкаў;

л) зацьверджаньне праектаў частковай забудоўкі гарадоў неакруговага значэньня і праектаў будаваньня паселішчаў сельскага тыпу, а таксама разгляд і зацьверджаньне пляніроўкі мястэчак.

Увага. Праекты частковай забудоўкі гарадоў неакруговага значэньня канчаткова зацьвярджаюцца Рэспубліканскім Інжынерам.

м) беспасрэдны нагляд за дзейнасьцю папраўных дамоў.

Увага. Даручыць Народнаму Камісарыяту Унутраных Спраў на працягу аднаго месяца падаць праект разьмеркаваньня функцый паміж Народным Камісарыятам Унутраных Спраў і акруговымі выканаўчымі камітэтамі ў галіне кіраваньня мясцамі зьняволеньня.

н) зьняць з Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў зацьверджаньне праектаў прамысловага будаўніцтва, перадаўшы гэта беспасрэдна Вышэйшаму Савету Народный Гаспадаркі БССР і пакінуўшы за Народным Камісарыятам Унутраных Спраў удзел у разглядзе гэтых праектаў у Вышэйшым Савеце Народнай Гаспадаркі у адносінах да пляніроўкі насельных пунктаў і супроцьпажарнай бясьпекі.

17. Перадаць Адміністрацыйнаму Кіраўніцтву Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў наступныя функцыі, якія выконваліся іншымі яго кіраўніцтвамі: нагляд за правільнасьцю выданьня акруговымі выканаўчымі камітэтамі абавязковых пастаноў, агульны нагляд за дзейнасьцю аддзелаў запісаў актаў грамадзянскага стану і за правільным ужываньнем дырэктыў аб аддзяленьні царквы ад дзяржавы, зацьверджаньне статутаў таварыстваў і саюзаў, якія ня маюць на мэце атрыманьня прыбыткаў, рэспубліканскага або міжакруговага значэньня, а таксама функцыі замежнага аддзелу, апроч спраў аб прыйманьні ў грамадзянства БССР.

18. Устанавіць наступную структуру Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў:

1.   Народны Камісар і яго Намесьнік,

2.   Адміністрацыйнае Кіраўніцтва (Міліцыя, Крымінальны Вышук, ЗАГС і адміністрацыйныя справы),

3.   адказныя выканаўцы інспэктары: па адміністрацыйным падзеле, па камунальнай, зямельна-жылішчнай, дарожнай і пажарнай справах, па мясцох зьняволеньня,

4.   Рэспубліканскі Інжынер,

5.   Сакратарыят.

Народны Камісарыят Юстыцыі

19. Зьняць з Народнага Камісарыяту Юстыцыі зацьверджаньне народных судзьдзяў і сьледчых.

20. Зьняць з Народнага Камісарыяту Юстыцыі работу па кадыфікацыі і апублікаваньні законаў, перадаўшы кадыфікацыю Камісіі Заканадаўчых Праектаў, а апублікаваньне – Кіраўніцтву Спраў СНК і Эканамічнай Нарады БССР.

21. Запрапанаваць Народнаму Камісарыяту Юстыцыі на працягу аднаго месяца ўдакладніць і разьмежаваць функцыі паміж Народным Камісарыятам Юстыцыі і Найвышэйшым Судом.

22. Устанавіць наступную структуру Народнага Камісарыяту Юстыцыі:

1. Народны Камісар і яго Намесьнік,

2. Памочнік Пракурора Рэспублікі, пракуроры Народнага Камісарыяту Юстыцыі і сьледчы па важнейшых справах,

3. Кансультанты па заканадаўству,

4. Судовая Інспэкцыя,

5. Сакратарыят.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                    А. Чарвякоў

Старшыня Савета Народных Камісараў БССР                                 …………….

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                       А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1928. № 6. С. 99–100, 108–112.

Пра зьмену «Палажэньня аб Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР»

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту і

Савету Народных Камісараў БССР

22 сакавіка 1928 г.                                                                                         г. Мінск

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

І. Зрабіць у «Палажэньні аб Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР» (З.З. БССР 1926 г, № 35, арт. 129) наступныя зьмены:

1.   Замест артыкулу 4 і ўвагі да яго запісаць наступны артыкул:

«Работнікі міліцыі карыстаюцца правамі, дадзенымі працоўным Кодэксам Законаў аб Працы і пастановамі, якія выдаюцца ў яго разьвіццё. Аднак, для работнікаў міліцыі, з прычыны асаблівых умоў іх службы, робяцца наступныя выключэнні з Кодэксу Законаў аб Працы:

а) ад іх можа вымагацца работа, зьвязаная з небяспекаю для жыцця;

б) на іх не пашыраюцца артыкулы 104 і 106 Кодэксу Законаў аб Працы і яны ня маюць права адмовіцца ад работы ў начны час, у дні сьвята і адпачынку, пры чым гэта работа не абмяжоўваецца пэўным часам і выконваецца без асобнай аплаты;

в) на страявы склад міліцыі і на актыўны склад крымінальнага вышуку не пашыраюцца артыкулы 83, 91, 172–174 Кодэксу Законаў аб Працы. Пытаньні, прадугледжаныя артыкуламі 83 і 91 гэтага Кодэксу, вырашаюцца ў дачыненьні да гэтых работнікаў замест расцэначна-канфліктных камісій па належнасьці Цэнтральным Кіраўніцтвам Саюзу Савецкіх і Гандлёвых Служачых альбо яго акруговымі аддзяленьнямі разам з адміністрацыяю;

г) за наўмыснае альбо па нядбайнасьці псаваньне і згубу выдадзенай ім казённай зброі, баявых прыпасаў і ўзброеньня яны прыцягваюцца да судовай адказнасьці паводле артыкулаў 108, 113 альбо 196 Крымінальнага Кодэксу».

2.   Артыкул 10 запісаць у наступнай рэдакцыі:

«10. Работнікі міліцыі лічацца на дзяржаўнай службе і падпарадкоўваюцца агульным законам і спэцыяльным загадам, якія выдаюцца па міліцыі.

За няправільныя дзеяньні работнікі міліцыі адказваюць у адміністрацыйным парадку, паводле Дысцыплінарнага Статуту Рабоча-Сялянскай Міліцыі альбо па суду на аднолькавых падставах з усімі службовымі асобамі».

3.   Артыкул 15 запісаць у наступнай рэдакцыі:

«15. Калі работнік міліцыі ўхіляецца ад службы больш, як на трое сутак, то ён прыцягваецца да судовай адказнасьці паводле адпаведных артыкулаў Крымінальнага Кодэксу. Калі-ж работнік міліцыі ўхіліцца ад службы менш, як на трое сутак, то ён караецца ў дысцыплінарным парадку».

4.   Артыкул 18 запісаць у наступнай рэдакцыі:

«Асобы, якія задавольваюць паказаныя ў артыкулах 16 і 17, залічваюцца на службу на службу пасьля двухтыднёвай спробы».

5.   Артыкул 23 запісаць у наступнай рэдакцыі:

«23. Асобы, якія задавольваюць прыняцьця на службу і прызнаны пасьля двухтыднёвай спробы для заняцьця пасады, прымаюцца на пасаду, а калі няма ваканцый залічаюцца ў рэзэрв».

6.   Артыкул 59 скасаваць.

7.   Да артыкулу 61 дадаць наступную ўвагу:

«Увага. Артыкул 118 Кодэксу Законаў аб Працы на работнікаў міліцыі не пашыраецца».

8.   Артыкул 63 запісаць у наступнай рэдакцыі:

«63. Чарговы водпуск даецца работнікам міліцыі штогод на адзін месяц».

ІІ. Пашырыць на тэрыторыю быўшых Гомельскага і Рэчыцкага паветаў, далучаных да БССР з Гомельскай губэрні РСФСР, замест «Положения о службе Рабоче-Крестьянской Милиции РСФСР» (С.З. РСФСР 1925 г., № 68, ст. 1926, № 6, ст. 38) «Палажэнне аб службе Рабоча-Сялянскай міліцыі БССР» (З.З. БССР 1926 г., № 35, арт. 129) з зьменамі, паводле часткі I гэтай пастановы.

Старшыня Цэнтральнага Выкананаўчага Камітэту БССР         А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР                              М. Галадзед

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                    А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1928. № 12. С. 247–249.

ПРА ПЭРЫАДЫЧНЫЯ НАДБАЎКІ ЗА ВЫСЛУГУ ГАДОЎ ДА РАБОТНАЙ ПЛАТЫ РАБОТНІКАЎ СТРАЯВОГА СКЛАДУ МІЛІЦЫІ І АКТЫЎНАГА СКЛАДУ КРЫМІНАЛЬНАГА ВЫШУКУ

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэта

і Савета Народных Камісараў БССР

18 жніўня 1928 г.                                                                                         г. Мінск

У разьвіцьцё артыкулу 1 пастановы Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту і Савету Народных Камісараў БССР за 14 сьнежня 1927 году «Пра захады да палепшаньня быту і службы работнікаў Рабоча-Сялянскай Міліцыі» (З.З. БССР 1928 г., № 1, арт. 3) Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

             1.     Для забясьпечаньня практыкоўным асабовым складам органаў міліцыі і крымінальнага вышуку устанавіць да заработнай платы паказаных у артыкуле 2 работнікаў гэтых органаў тры пэрыадычныя набаўкі за выслугу гадоў у наступным разьмеры:

а) для праслужыўшых без перапынку ў органах міліцыі і крымінальнага вышуку 3 гады – 10 проц. асноўнага акладу;

б) для праслужыўшых без перапынку ў органах міліцыі і крымінальнага вышуку 6 гадоў – 20 проц. асноўнага акладу;

в) для праслужыўшых без перапынку ў органах міліцыі і крымінальнага вышуку 9 гадоў – 30 проц. асноўнага акладу.

             2.     Гэтая пастанова пашыраецца на малодшых міліцыянэраў, на агэнтаў крымінальнага вышуку, малодшы і сярэдні начальніцкі склад надворнай і прамысловай міліцыі і крымінальнага вышуку.

             3.     Выплату пэрыадычнай набаўкі работнікам, якія выслужылі паказаныя ў артыкуле 1 тэрміны да 1 студзеня 1928 г., пачаць з 1 кастрычнікі 1928 году. У далейшым выплачваць перыядычныя набаўкі з 1 кастрычніка таго году, на 1 студзеня якога скончыўся ўстаноўлены п. п. «а», «б» ці «в» арт. 1 тэрмін.

Час. Вык. Аб.

Старшыні Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                    А. Хацкевіч

Нам. Старшыні Савету Народных Камісараў БССР                        М. Карклін

За Сакратара Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР А. Сташэўскі

ЗЗ БССР. 1928. № 25. С. 626–627.

Дадатак 1 (да ўвагі да арт. 38 Крымінальнага Кодэксу БССР). Пра мясцовасьці БССР, дзе забараняецца жыць асобам, выселеным у судовым альбо ў адміністрацыйным парадку, і пра рэгістрацыю такіх асоб у органах міліцыі

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

і Савету Народных Камісараў БССР

10 мая, 3 лістапада 1928 г.

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

1. Асобы, выселеныя паводле прысуду на падставе артыкулаў 38 і 39 Крымінальнага Кодэксу ў рэдакцыі 1928 г., і асобы, выселеныя ў адміністрацыйным парадку, на працягу часу, вызначанага ў прысудзе альбо ў пастанове аб адміністрацыйным высяленьні, ня маюць праважыць у гарадох: Менску, Віцебску, Полацку, Воршы, Магілёве, Бабруйску, Гомелі, Мазыры, а таксамаў 50-кілёмэтравай прыгранічнай паласе.

2. Калі выселеныя асобы зьявяцца ў адну з паказаных у артыкуле 1 мясцовасьць і па прапанове належных органаў неадкладна не пакінуць яе, то яны высылаюцца этапным парадкам.

3. Выселеныя асобы павінны не пазьней трох дзён ад часу, калі яны прыбылі ў выбранае імі альбо прызначанае ім месца жыцьця, зарэгістравацца ў мясцовым акруговым ці раённым органе міліцыі.

Пры зьмене месца жыцьця выселеныя асобы павінны заявіць аб гэтым таму органу міліцыі, у якім яны зарэгістраваны, і атрымаць ад яго праходнае пасьведчаньне, якое аддаецца імі органу міліцыі пры рэгістрацыі на новым месцы жыцьця.

4. Выселеная асоба павінна кожны тыдзень зьяўляцца для праверкі ў той орган міліцыі, у якім яна зарэгістравана, а калі жыве далей 5 кілёмэтраў ад гэтага органу міліцыі і бліжэй да сельскага альбо местачковага савету, то ў савет.

Калі асоба, якая высяляецца,выяжджае ў іншую савецкую рэспубліку, то орган міліцыі выдае праходнае пасьведчаньне толькі ў тыя пункты, дзе законы гэтай рэспублікі не забараняюць жыць выселеным.

Акруговыя выканаўчыя камітэты па просьбе выселеных асоб могуць дазваляць ім часова быць у мясцовасьцях, паказаных у артыкуле 1 гэтай пастановы.

Парадак ужываньня гэтай пастановы ўстанаўляецца інструкцыяю Народных Камісарыятаў Унутраных Спраў і Юстыцыі.

ЗЗ БССР. 1928. №17.

Палажэньне пра Школу начальніцкага складу Міліцыі БССР імя М. В. Фрунзэ

Пастанова Савета Народных Камісараў БССР

24 снежня 1928 г.                                                                                           г. Мінск

1. Школа Міліцыі імя М.В. Фрунзэ мае на мэце падрыхтоўваць кваліфікаваны начальніцкі і актыўны склад Міліцыі БССР.

2. Школа Міліцыі прыроўніваецца да нармальных вайсковых школ і знаходзіцца пад ведамам Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў.

3. Сродкі на ўтрыманьне Школы Міліцыі асыгноўваюцца ў каштарысе Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў.

4. Правілы прыйманьня ў Школу Міліцыі ўстанаўляюцца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў.

5. Курс навучаньня ў Школе Міліцыі гадовы.

Праграмы і навучальныя пляны Школы Міліцыі зацьвярджаюцца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў пасьля ўзгадненьня з Народным Камісарыятам Асьветы.

6. На чале Школы Міліцыі стаіць Начальнік.

7. На Начальніка Школы Міліцыі ўскладаецца кіраваньне навучальна-страявою, выхаваўчаю і адміністрацыйна-гаспадарчаю дзейнасьцю школы.

8. Пры Начальнікў Школы арганізуецца, як дарадчы орган, пэдагагічная рада, структура і кампэтэнцыя якой ўстанаўляецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў.

9. Школа Міліцыі складаецца з навучальна-страявой і адміністрацыйна-гаспадарчай частак, функцыі якіх устанаўляюцца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў.

10. Асобам, якія скончылі Школу Міліцыі, выдаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў належнае пасьведчаньне.

11. Асобы, якія скончылі Школу Міліцыі альбо выбылі з Школы па розных прычынах да сканчэньня яе, апроч выпадкаў звальненьня па хваробе, што перашкаджае службе ў Міліцыі, павінны праслужыць у органах Міліцыі альбо Крымінальнага Вышуку па два месяцы за кожны месяц навучаньня ў Школе.

12. Асобы, камандыраваныя ў Школу Міліцыі акруговымі выканаўчымі камітэтамі, пасьля сканчэньня Школы павінны вярнуцца пад загад органаў Міліцыі адпаведнага акруговага выканаўчага камітэту.

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР                        М. Галадзед

Нам. Кіраўніка Спраў Савету Народных Камісараў

і Эканамічнай Нарады БССР                                                     Л. Дубавіцкі

ЗЗ БССР. 1928. № 37. С. 1134–1135.

Пра зацьверджаньне Палажэньня пра Рабоча-Сялянскую Міліцыю і Крымінальны Вышук БССР

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

і Савету Народных Камісараў БССР

27 лютага 1930 г.                                                                                      г. Мінск

Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

1.   Зацьвердзіць і ўвесьці ў дзеяньне палажэньне пра Рабоча-Сялянскую Міліцыю і Крымінальны Вышук БССР.

2.   Даручыць Народнаму Камісарыяту Унутраных Спраў у месячны тэрмін выдаць статуты – дысцыплінарны, унутранай і каравульнай службы міліцыі і крымінальнага вышуку.

3.   Скасаваць пастановы ЦВК і СНК БССР за 7 жніўня 1926 г. «Аб зацьверджаньні палажэньня аб службе Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР» (З.З. БССР 1926 г., № 35, арт. 129) і за 22 сакавіка 1928 г. «Пра зьмену палажэньня аб службе Рабоча-Сялянскай Міліцыі БССР» (З.З. БССР 1928 г., № 12, арт. 99).

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР          А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР                       М. Галадзед

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                   А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1930. № 16. Аддзел I. С. 1–2.



Палажэньне

пра Рабоча-Сялянскую Міліцыю і Крымінальны Вышук БССР

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту і

Савету Народных Камісараў БССР

27 лютага 1930 г.                                                                                      г. Мінск

I. Установы міліцыі

1. Цэнтральнаю ўстановаю міліцыі і крымінальнага вышуку зьяўляецца Кіраўніцтва Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР.

Установамі міліцыі на мясцох зьяўляюцца:

а.    у акругах – акруговыя кіраўніцтвы міліцыі і крымінальнага вышуку;

б.    у раёнах – раённыя кіраўніцтвы міліцыі і крымінальнага вышуку і ў гарадох – гарадзкія аддзяленьні міліцыі;

в.    у вучастках раёну – вучастковыя старэйшыя міліцыянэры.

У склад раённай міліцыі ўваходзіць агэнт крымінальнага вышуку. У вялікіх раённых цэнтрах Начальнікам Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР можа ўтварацца стол крымінальнага вышуку.

2. Да ўстаноў міліцыі таксама належаць:

а.    школа і курсы міліцыі і крымінальнага вышуку;

б.    адрэсна-пашпартныя сталы.

II. Агульныя палажэньні

3. Рабоча-сялянская міліцыя і крымінальны вышук, зьяўляючыся адміністрацыйна-ваенізаваным органам Савецкае ўлады, у асноўным мае наступныя функцыі:

а.    ахову грамадзкага парадку і бясьпекі;

б.    ахову дзяржаўнай і грамадзкай маемасьці;

в.    змаганьне з злачыннасьцю;

г.     нагляд за выкананьнем пастаноў органаў улады, якімі гэты нагляд ускладзены на міліцыю і крымінальны вышук.

4. На работнікаў міліцыі і крымінальнага вышуку, паколькі іх праца і служба праводзяцца ў асаблівых умовах, Кодэкс аб Працы пашыраецца з наступнымі абмежаваньнямі:

а)    ад іх можа патрабавацца работа, зьвязаная з небясьпекаю для здароўя і жыцьця;

б)   яны могуць прыцягвацца да работы звыш устаноўленага нармальнага рабочага часу без асобнай за гэта аплаты;

в)    яны ня могуць адмовіцца ад работы ў начны час, дні адпачынку і рэвалюцыйныя сьвяты;

г)    прыманьне, звальненьне з працы, а таксама перавод у другое месца ці на ніжэйшую пасаду незалежна ад згоды працаўніка можа рабіцца на падставе гэтага палажэньня, а не ў парадку, прадугледжаным Кодэксам аб Працы;

д)   устанаўленьне ўнутранага парадку ва ўстановах, частках, камандах і інтэрнатах міліцыі і крымінальнага вышуку, разьмеркаваньне часу, устанаўленьне парадку выкананьня службовых абавязкаў і вызначэньне саміх абавязкаў рэгулююцца адпаведна статутамі ўнутранай і каравульнай службы, якія выдаюцца НКУС;

е)    на работнікаў, на якіх пашыраецца гэтае палажэньне, не пашыраюцца артыкулы Кодэксу аб Працы з 13 да 57 уключна, з 94 да 120 уключна, 130, 144, 146, 148, 149, п. «в» арт. 159, 169, 171 і парадак, устаноўлены для разгляду спрэчак у расцэначна-канфліктных камісіях.

5. Работнікі міліцыі і крымінальнага вышуку па характару службовых абавязкаў, якія імі выконваюцца, падзяляюцца на наступныя склады: страявы, актыўны, адміністрацыйна-гаспадарчы і тэхнічны.

Гэтае палажэньне пашыраецца на страявы, адміністрацыйна-гаспадарчы і актыўны склад міліцыі (дзяржаўнай, прамыслова-гандлёвай), крымінальнага вышуку, школ і курсаў міліцыі і крымінальнага вышуку (Дадатак № 1).

6. За злачынствы, парушэньні ўстаноўленага парадку нясеньня службы, пакіданьне службы да зыходу тэрміну падпіскі, продаж ці наўмыснае псаваньне і згубу зброі, баявых прыпасаў, снаражэньня і абмундыраваньня работнікі міліцыі і крымінальнага вышуку, на якіх пашыраецца гэтае палажэньне, адказваюць паводле адпаведных артыкулаў IV разьдзелу Крымінальнага Кодэксу БССР аб вайсковых злачынствах, апроч артыкулаў 174, 183, 185, 186, 190, 193 і 194.

За ўчынкі, якія ня маюць характару злачынства, работнікі міліцыі і крымінальнага вышуку прыцягваюцца да адказнасьці паводле дысцыплінарнага статуту міліцыі і крымінальнага вышуку, што выдаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў.

7. Для падняцьця кваліфікацыі работнікаў міліцыі і крымінальнага вышуку з імі праводзяцца ў абавязковым парадку заняткі па палітьічнай, страявой і тэарэтычнай падрыхтоўцы і па спэцыяльна-міліцэйскіх і крымінальна-вышукных прадметах. Заняткі абавязковы для ўсіх работнікаў міліцыі і крымінальнага вышуку, на якіх пашыраецца гэтае палажэньне. Заняткі праводзяцца ў нерабочы час па дзьве гадзіны ў дзень і не аплачваюцца.

8. Арганізацыя і дзейнасьць школ і курсаў міліцыі і крымінальнага вышуку праводзіцца ў адпаведнасьці з палажэньнямі аб школах і курсах вайсковых школ.

9. Работнікі страявога, актыўнага і адміністрацыйна-гаспадарчага складу міліцыі і крымінальнага вышуку на час службы бясплатна атрымліваюць форменнае абмундыраваньне паводле зацьверджанай Народным Камісарыятам Унутраных Спраў табелі.

10. Работнікі страявога, актыўнага і адміністрацыйна-гаспадарчага складу міліцыі і крымінальнага вышуку маюць права захоўваць і насіць пры сабе халодную і агнястрэльную зброю, прысвоеную адпаведнай пасадзе.

11. Пасьля абвяшчэньня мабілізацыі і да сканчэньня ваенных дзеяньняў работнікі страявога і адміністрацыйна-гаспадарчага складу міліцыі і актыўнага складу крымінальнага вышуку лічацца мабілізаванымі па службе ў міліцыі і крымінальным вышуку і ня могуць самавольна пакінуць службы хаця-б ім і скончыўся тэрмін службы ў міліцыі і крымінальным вышуку па падпісцы. Адтэрмінаваньне па прызыву паказанаму складу даецца паводле арт. 103 пастановы аб абавязковай вайсковай службе і на падставе асобных узгадненьняў Народнага Камісарыяту Ўнутраных Спраў з Народным Камісарыятам Ваенных і Марскіх Спраў.

12. На чале Рабоча-Сялянскай Міліцыі і Крымінальнага Вышуку стаіць Начальнік Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР.

III. Абавязкі і правы Рабоча-Сялянскай Міліцыі і Крымінальнага Вышуку

13. У галіне аховы грамадзкага парадку і бясьпекі ў мясцох грамадзкага карыстаньня на міліцыю і крымінальны вышук ускладаецца:

а. нагляд за грамадзкім парадкам у мясцох грамадзкага карыстаньня і ўжываньне захадаў для спыненьня дзеяньняў, якія парушаюць гэты парадак;

б.нагляд за захаваньнем грамадзкага парадку ў час маніфэстацый і інш.;

в.нагляд за выкананьнем правіл дабрабыту;

г. нагляд за выкананьнем усімі грамадзянамі правіл руху на вуліцах, а таксама правіл карыстаньня гарадзкімі сродкамі транспарту;

д.нагляд за выкананьнем правіл грамадзкай бясьпекі пры вядзеньні будаўнічых работ;

е. нагляд за выкананьнем ў мясцох грамадзкага карыстаньня ўстаноўленых мер перасьцярогі ад пажараў і санітарных правіл;

ж.     ужываньне захадаў для абвяшчэньня належным органам аб навальных бядотах і да прыбыцьця прадстаўнікоў гэтых органаў ужываньне захадаў для недапушчэньня далейшага пашырэньня іх, а таксама ахова парадку і маёмасьці ў час бядот і аказаньне патрэбнай дапамогі пацярпеўшым;

з. нагляд за зьяўленьнем грамадзян і дачаю імі гужавых сродкаў пры абвяшчэньні працоўнай альбо гужавой павіннасьці;

и.      нагляд за выкананьнем дамакіраўніцтвамі і грамадзянамі правіл аб прапісцы;

к.аказаньне першай дапамогі асобам, якія пацярпелі ад злачынства альбо якія апынуліся ў бездапаможным становішчы з прычыны няшчаснага выпадку альбо цяжкай хваробы, і накіраваньне іх, калі гэта трэба, у бліжэйшыя лекавыя ўстановы альбо выклік для гэтай мэты на месца здарэньня доктара.

14. У галіне змаганьня з злачыннасьцю на міліцыю і крымінальны вышук ускладаецца:

а.      папярэджваньне і спыненьне злачынстваў і парушэньня рэвалюцыйнага парадку і бясьпекі, прадугледжаных Крымінальным Кодэксам, ведамасьцьвеннымі актамі альбо абавязковымі пастановамі выканаўчых камітэтаў і гарадзкіх саветаў;

б.     выяўленьне і расьсьледваньне зробленых злачынстваў і парушэньняў;

в.     адшуканьне злачынцаў і асоб, якія схаваліся ад дазнаньня, сьледзтва і суда альбо ад ужываньня да іх мер сацыяльнай абароны альбо спыняльных мер, а таксама асоб, высланых у адміністрацыйным парадку, але якія ўцяклі ці схаваліся з выбранага імі альбо назначанага ім месца пражываньня;

г.      адшуканьне крадзенай маемасьці;

д.     выкананьне прысудаў аб ссылцы і высылцы асуджаных, а таксама падлік іх і спэцыяльны нагляд за імі.

15. У галіне выкананьня правіл аб масавых відовішчах і гульнях на міліцыю ўскладаецца нагляд за тым, каб публічныя відовішчы і гульні (тэатральныя і цыркавыя прадстаўленьні, канцэрты, кіно, выстаўкі, спартыўныя спаборніцтвы, грамадзкія гульні, фізычныя забавы, стралковыя ціры, каткі, бегі, каруселі), а таксама ўстановы і арганізацыі для неазартных гульняў (біліярды, кеглі і г. д.) арганізоўваліся паводле ўстаноўленых правіл.

16. У галіне гандлю і промыслу на міліцыю ўскладаецца:

а.      нагляд за дакладным выкананьнем правіл аб парадку адчыненьня і вядзеньня тых відаў гандлю і промыслаў, у дачыненьні да якіх законам устаноўлены спэцыяльныя правілы і нагляд за выкананьнем якіх ускладзен на міліцыю;

б.     нагляд за выкананьнем усімі асобамі і гандлёва-прамысловымі прадпрыемствамі правіл аб часе адчыненьня і зачыненьня гандлю.

17. У галіне аховы дзяржаўнай і грамадзкай маемасьці на міліцыю і крымінальны вышук ускладаецца нагляд і ахова гэтай маемасьці на падставе дагавораў устаноў і прадпрыемстваў з органамі міліцыі і спэцыяльных законаў і інструкцый аб прамысловай міліцыі.

18. У галіне выкананьня абавязковых пастаноў мясцовых выканаўчых камітэтаў і гарадзкіх саветаў і накладаньня адміністрацыйных пакараньняў на міліцыю і крымінальны вышук ускладаецца:

а.      нагляд за дакладным выкананьнем установамі, прадпрыемствамі, арганізацыямі і грамадзянамі абавязковых пастаноў аб ахове рэвалюцыйнага парадку і грамадзкай бясьпекі;

б.     прыцягненьне парушнікаў абавязковых пастаноў да адказнасьці;

в.     выкананьне пастаноў органаў улады аб накладаньні адміністрацыйных пакараньняў, калі гэта ўскладзена на міліцыю адпаведнымі законамі.

19. У галіне абслугоўваньня насельніцтва на міліцыю і крымінальны вышук ускладаецца:

а.      падлік насельніцтва паводле палажэньня аб адрэсных сталох;

б.     выдача грамадзянам паказаных у законе і інструкцыі Народнага Камісарыяту Ўнутраных Спраў пасьведчаньняў асобы;

в.     адшуканьне асоб, калі ёсьць падставы лічыць, што яны зрабіліся ахвяраю злачынства альбо няшчаснага выпадку;

г.      прыманьне ад усіх грамадзян знойдзеных рэчаў і дакумэнтаў, захаваньне і аддача іх уласьнікам;

д.     прыманьне дастаўленай грамадзянамі прыблуднай жывёлы і перадача яе ўласьнікам альбо бліжэйшаму камітэту таварыстваў узаемадапамогі.

20. Для ажыцьцяўленьня ўскладзенных на рабоча-сялянскую міліцыю і крымінальны вышук абавязкаў ім даецца права:

а.      патрабаваць ад паасобных грамадзян і адпаведных прадстаўнікоў устаноў, прадпрыемстваў і арганізацый выкананьня парадку, устаноўленага законамі і абавязковымі пастановамі выканаўчых какамітэтаў і гарадзкіх саветаў, і ўжываць захады для адхіленьня дапушчаных парушэньняў;

б.     прыцягваць злачынцаў і парушнікаў да адказнасьці ў крымінальным і адміністрацыйным парадку, а таксама накладаць адміністрацыйныя пакараньні, калі гэта прадугледжана адпаведным заканадаўствам;

в.     карыстацца дапамогаю дворнікаў і сельскіх выканаўцаў ў парадку і межах, устаноўленых законамі і загадамі Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў;

г.      калі ёсьць адпаведныя абавязковыя пастановы выканаўчых камітэтаў і гарадзкіх саветаў, патрабаваць ад устаноў і асоб, у распараджэньні якіх ёсьць вольныя транспартныя сродкі, дачы іх у выпадках і на ўмовах, устаноўленых абавязковымі пастановамі;

д.     выклікаць грамадзян у якасьці падазроных ва ўчыненьні злачынстваў і парушэньняў, сьведак, перакладчыкаў альбо панятых па справах аб злачынствах і парушэньнях, якія вядуцца міліцыяю альбо крымінальным вышукам, у парадку, устаноўленым законамі;

е.      уваходзіць у прыватныя кватэры грамадзян, памяшканьні ўстаноў, прадпрыемстваў і арганізацый у часе прасьледваньня злачынцаў і асоб, што хаваюцца, якія падазраваюцца ў злачынствах альбо парушэньнях, для затрыманьня, а таксама і для правядзеньня расьсьледваньня, для выкананьня службовых даручэньняў і агульных функцый міліцыі і крымінальнага вышуку і для прыцягненьня грамадзян да розных павіннасьцяй.

Парадак і ўмовы ўваходу службовых асоб міліцыі і крымінальнага вышуку па службовых справах у прыватныя і службовыя памяшканьні, якія займаюцца кіраўнікамі і членамі дыплёматычнага корпусу, вызначаюцца асобымі правіламі, выдадзенымі Народным Камісарыятам Унутраных Спраў пасьля ўзгадненьня з Упаўнаважаным Народнага Камісарыяту Замежных Спраў СССР пры СНК БССР;

ж.    рабіць вобыскі і выйманьні ў парадку, устаноўленым Крымінальным Працэсуальным Кодэксам;

з.затрымоўваць злачынцаў і грамадзян у парадку, устаноўленым Крымінальным Працэсуальным Кодэксам, а таксама ў парадку выкананьня агульных функцый міліцыі і крымінальнага вышуку па ахове грамадзкага парадку і бясьпекі і па змаганьні з злачыннасьцю.

21. Каманды міліцыі і крымінальнага вышуку, а таксама часткі іх і паасобныя службовыя асобы міліцыі і крымінальнага вышуку маюць права ўжываць зброю пры выкананні ўскладзеных на іх абавязкаў у наступных выпадках:

а.      для патрэбнай самаабароны і для адбіваньня ўзброенага нападу альбо хаця і няўзброенага, але які пагражае жыцьцю альбо здароўю тых, хто абараняецца;

б.     для расьсейваньня асоб, якія не павінуюцца, калі яны прабуюць карыстацца зброяю альбо рабіць супроць каманды, часткі альбо асобнай службовай асобы міліцыі і крымінальнага вышуку якія-небудзь гвалтоўныя дзеяньні;

в.     для адбіваньня нападу хаця і няўзброенага, але зробленага, каб адбіць арыштаваных, што канваіруюцца, альбо адабраць у каманды альбо службовай асобы міліцыі і крымінальнага вышуку, якая знаходзіцца па справах службы, маёмэсьць, грошы, паперы альбо зброю, калі гэты напад зроблены некалькімі асобамі альбо нават аднэю асобаю, але пры такіх акалічнасьцях і ўмовах, калі ніякія іншыя сродкі абароны недастатковы;

г.      для абароны грамадзян ад нападу, які пагражае іх жыцьцю і здароўю, калі інакш іх абараніць немагчыма;

д.     для спыненьня гвалтоўнага пасяганьня на дзяржаўную, грамадзкую альбо прыватную маёмасьць, калі спыніць гэтае пасяганьне іншымі сродкамі немагчыма;

е.      для затрыманьня злачынца, які ўцякае, альбо які ўцёк з-пад варты і з месца зьняволеньня, калі затрымаць альбо дагнаць яго інакш немагчыма;

ж.    для перамогі ўзброенага супраціўленьня выкананьню законных патрабаваньняў органаў Савецкай улады.

Калі ўжываецца зброя камандаю альбо часткаю міліцыі і крымінальнага вышуку, дык час, калі трэба пачаць ужываць зброю, устанаўляецца начальнікам гэтай каманды альбо часткі, які дае загад аб гэтым. Зброя можа ўжывацца толькі тады, калі няма ніякае магчымасьці дасягнуць законнай мэты іншымі спосабамі.

IV. Асабовы склад

22. Работнікамі міліцыі і крымінальнага вышуку могуць быць кожны савецкі грамадзянін і грамадзянка, якія маюць выбарныя правы паводле Канстытуцыі БССР і іншых саюзных рэспублік.

23. Асобы, якія паступаюць на службу ў міліцыю на страявыя і адміністрацыйна-гаспадарчыя пасады, а таксама ў крымінальны вышук на актыўную работу, павінны:

а.      мець ад роду ня менш 18 ганоў;

б.     мець асьвету ня менш тае, якая патрабуецца праграмаю першага канцэнтру працоўнай сямігадовай школы;

в.     ня мець хвароб, якія перашкаджаюць службе ў міліцыі. Пералік хвароб абвяшчаецца ў асобнай інструкцыі, якая выдаецца Народным Камісарыятам Унутраных Спраў і Народным Камісарыятам Аховы Здароўя;

г.      ня быць пад судом і сьледзтвам;

24. Страявы склад міліцыі па свайму службоваму становішчу падзяляецца на міліцыянэраў і камандны склад, а апошні – на малодшы, сярэдні, старэйшы і вышэйшы.

Да малодшага каманднага складу належаць камандзіры ўзводаў, квартальныя наглядчыкі, іх памочнікі, старэйшыя міліцыянэры, старшыні і загадчыкі камэр для затрыманых.

Да сярэдняга каманднага складу належаць: начальнікі гарадзкой міліцыі і іх памочнікі, начальнікі гарадзкіх аддзяленьняў міліцыі і іх памочнікі, начальнікі раённых кіраўніцтваў міліцыі і іх памочнікі, начальнікі конных запасаў, начальнікі страявой і навучальнай частак школ і курсаў міліцыі і іх памочнікі.

Да старэйшага каманднага складу належаць: начальнікі акруговых кіраўніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку і іх памочнікі, начальнікі школ і курсаў міліцыі, начальнік службы міліцыі Кіраўніцтва Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР.

Да вышэйшага каманднага складу належаць Начальнік Міліцыі Крымінальнага Вышуку БССР.

25. Да актыўнага складу крымінальнага вышуку належаць: памочнік начальніка крымінальнага вышуку БССР, памочнікі начальнікаў крымінальнага вышуку акруговых кіраўніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку, інспэктары, іх памочнікі, агэнты ўсіх разрадаў, загадчыкі рэгістрацыйных бюро, дактылёскопы, фатографы, загадчыкі пітомнікаў службова-вышукных сабак, муштроўшчыкі.

V. Парадак назначэньня на службу

26. Пры прыманьні на службу ў міліцыю і крымінальны вышук захоўваюцца наступныя правілы:

а.      асобы, якія паступаюць на пасады міліцыянэраў і агэнтаў крымінальнага вышуку, залічаюцца на службу толькі пасьля месячнае спробы;

б.     асобы, якія паступаюць на пасады каманднага складу, зацьвярджаюцца на гэтыя пасады пасьля месячнай іх спробы і здачы імі калёквіўму па спэцыяльнай праграме, зацьверджанай Народным Камісарыятам Унутраных Спраў.

27. На службу ў міліцыю і крымінальны вышук прымае Начальнік Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР начальнікі акруговых кіраўніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку, а малодшых міліцыянэраў – начальнікі раённых кіраўніцтваў міліцыі.

28. Пры прыманьні на службу ў страявы склад міліцыі перавага даецца, пры іншых роўных умовах, асобам, якія праходзілі вайсковую службу ў Чырвонай арміі.

29. Асобы, якія паступаюць на службу ў міліцыю і крымінальны вышук, на якіх пашыраецца гэтае палажэньне, павінны праслужыць ня менш двох гадоў, аб чым пры паступленьні на службу яны даюць падпіску. Апроч таго, асобы, якія праходзілі курс навучаньня у школах міліцыі і на курсах, павінны праслужыць у міліцыі і крымінальным вышуку два месяцы за кожны месяц навучаньня.

VI. Назначэньне на пасады і дапушчэньне да выкананьня абавязкаў па пасадзе

30. Назначэньне на пасады і дапушчэньне да выкананьня абавязкаў па пасадзе робіцца ў наступным парадку:

а.      Начальнік Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР назначаецца і дапушчаецца да выкананьня абавязкаў Народным Камісарам Унутраных Спраў БССР;

б.     Памочнік Начальніка Крымінальнага Вышуку БССР зьцьвярджаецца Народным Камісарам Унутраных Спраў па хадайніцтву Начальніка Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР;

в.     начальнікі акруговых кірауніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку, іх памочнікі па міліцыі і крымінальнму вышуку назначаюцца Начальнікам Міліцыі і Крымінальнага вышуку БССР па ўзгадненьні з адпаведнымі акруговымі выканаўчымі камітэтамі. Начальнікі школ і курсаў міліцыі і крымінальнага вышуку і іх памочнікі, начальнікі паасобных частак, школ і курсаў міліцыі, начальнік службы міліцыі і асобы адміністрацыйна-гаспадарчага складу Кіраўніцтва Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР назначаюцца Начальнікам Міліцыі Крымінальнага Вышуку БССР;

г.      начальнікі раённых кіраўніцтваў міліцыі і іх памочнікі, начальнікі гарадзкой міліцыі і гарадзкіх аддзяленьняў міліцыі і іх памочнікі назначаюцца начальнікамі акруговых кіраўніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку па ўзгадненьні з адпаведнымі раённымі выканаўчымі камітэтамі і гарадзкімі саветамі. Начальнікі конных запасаў міліцыі, начальнікі камэр для затрыманых і ўсе іншыя працаўнікі страявога, актыўнага і адміністрацыйна-гаспадарчага складу, апроч малодшых міліцыянэраў, дапушчаюцца і назначаюцца на пасады начальнікамі акруговых кіраўніцтваў міліцыі і крымінальнага вышуку; малодшыя міліцыянэры дапушчаюцца і назначаюцца на пасады і звальняюцца са службы беспасрэдна начальнікамі раённых кіраўніцтваў міліцыі.

31. Пра назначэньне на пасаду абвяшчаецца ў загадзе з паказаньнем дня і месяца паступленьня на службу і залічэньня на ўсе віды устаноўленага ў міліцыі і крымінальным вышуку ўтрыманьня. У загадах абвяшчаюцца таксама і ўсе далейшыя зьмены ў службовым становішчы асобы, якая паступіла на службу.

32. Асобы, дапушчаныя альбо назначаныя на вольныя пасады ня могуць спыніць выкананьня сваіх абавязкаў да аслабаненьня іх ад гэтай пасады.

VII. Пераводы і камандыроўкі

33. Пераводам лічыцца перамяшчэньне працаўніка міліцыі і крымінальнага вышуку на такую самую альбо на адпаведную пасаду міліцыі і крымінальнага вышуку. Пераводы робяцца распараджэньнем адпаведных начальнікаў міліцыі і крымінальнага вышуку ў інтарэсах службы незалежна ад згоды асобы, якая пераводзіцца, альбо па асобнай просьбе працаўніка.

34. Пераводы працаўнікоў міліцыі і крымінальнага вышуку ў межах аднае акругі робяцца адпаведным начальнікам акруговага кіраўніцтва міліцыі і крымінальнага вышуку, а пераводы з аднае акругі ў другую – Начальнікам Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР.

35. Асобы, пра перавод якіх ёсьць распараджэньне, павінны зьявіцца на новае месца службы ва ўстаноўлены тэрмін. Для ўпарадкаваньня асабістых спраў асобе, якая пераводзіцца, павінна быць дадзена ня менш трох дзён.

36. Працаўнікі, якія ня зьявяцца бяз важных прычын на новае месца службы ў вызначаны тэрмін, прыцягваюцца да адказнасьці ў судовым альбо ў дысцыплінарным парадку.

37. Для пераезду на новае месца службы асобе, якая пераводзіцца, даюцца матарыяльныя сродкі, паводле закону.

Камандыроўкі працаўнікоў міліцыі і крымінальнага вышуку па службовых справах адбываюцца паводле загаду адпаведных начальнікаў і на іх пашыраецца заканадаўства СССР і БССР пра службовыя камандыроўкі.

VIII. Адхіленьне ад пасады

38. Адхіленьне ад пасады робіцца паводле загаду начальніка, які назначае на гэтую пасаду, альбо асобаю, якая на гэта ўпаўнаважана, пад асабістую іх адказнасьць, прычым начальнік, які аддаў загад аб адхіленьні ад пасады, павінен паведаміць аб гэтым свайго беспасрэднага начальніка з паказаньнем прычын адхіленьня.

39. У кожным выпадку адхіленьня ад пасады, апроч выпадкаў, прадугледжаных арт. 143 Крымінальнага Працэсульнага Кодэксу, начальнік, па загаду якога адхіленая асоба была назначана на даную пасаду, неадкладна дае загад аб правядзеньні сьледзтва.

40. Калі пры правядзеньні сьледзтва высьвятліцца, што прычынаю адхіленьня ад пасады працаўніка міліцыі ці крымінальнага вышуку зьяўляецца зробленае ім злачынства або ўчынкі, несумяшчальныя са службовым становішчам працаўніка міліцыі (хабарніцтва, п’янства, злаўжываньне ўладаю і г. д.), то адхілены можа быць звольнены са службы да пастановы суда.

41. Начальнік, які адхіліў службовую асобу міліцыі і крымінальнага вышуку ад пасады бяз важных прычын, прыцягваецца да адказнасьці ў судовым альбо ў дысцыплінарным парадку.

IX. Часовае замяшчэньне пасад

42. Калі працаўнік міліцыі і крымінальнага вышуку часова адсутнічае з прычыны хваробы, адпачынку, камандыроўкі і інш. прычын, то ён замяшчаецца альбо працаўніком гэтае ўстановы, альбо асобаю, камандыраванаю для гэтага з іншых устаноў міліцыі па назначэньні адпаведнага начальніка.

43. Асоба, якая часова замяшчала пасаду адсутнага працаўніка міліцыі і крымінальнага вышуку, карыстаецца ўсімі правамі і выконвае ўсе абавязкі па гэтай пасадзе з захаваньнем свае штатнай пасады.

44. Вызваленьне ад часовага выкананьня абавязкаў па другой пасадзе робіцца па загаду начальніка, які дапусьціў даную асобу да выкананьня гэтых абавязкаў.

X. Звальненьне са службы

45.         Звальненьне са службы робіцца:

а.    па жаданьні працаўніка;

б.    незалежна ад яго жаданьня.

46. Работнік міліцыі і крымінальнага вышуку можа быць звольнен па свайму жаданьню па сканчэньні тэрміну службы альбо па іншых прычынах па хадайніцтву і звальняецца загадам начальніка, які назначыў яго на службу альбо на даную пасаду.

47. Звальненьне працаўнікоў міліцыі і крымінальнага вышуку са службы незалежна ад іх жаданьня робіцца загадам адпаведнага начальніка:

а.    у атэстацыйным парадку;

б.    у дысцыплінарным парадку за парушэньне правіл службы альбо за нядбайныя адносіны да яе;

в.    па няпрыгоднасьці несьці службу паводле пастановы доктарскай камісіі.

XI. Пра водпускі

48. Каманднаму, актыўнаму і адміністрацыйна-гаспадарчаму складу міліцыі і крымінальнага вышуку, які выконвае працу звыш устаноўленага нармаванага працоўнага дня, штогод даецца месячны водпуск, усім іншым працаўнікам – 15-дзённы. Калі гэтыя працаўнікі на працягу году не скарысталі ня менш 10 выхадных дзён, дык ім таксама даецца месячны водпуск.

49. Права даваць водпускі працаўнікам міліцыі і крымінальнага вышуку належыць адпаведным начальнікам у парадку падпарадкаванасьці. Начальнікам акруговых кіраўніцтваў міліцыі адпускі даюцца Начальнікам Міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР па ўзгаднені з прэзыдыумамі адпаведных акруговых выканаўчых камітэтаў.

50. Адпускі бываюць чарговыя, нечарговыя і па хваробе.

51. Нечарговыя адпускі дазваюцца:

а.      у выпадку сьмерці альбо цяжкай хваробы бліжэйшых сваякоў;

б.     у выпадку раптоўнага зьнішчэньня маёмасьці бліжэйшых сваякоў ад пажараў, паводак, навальніц і іншых навальных бядот, а таксама ва ўсіх іншых важных выпадках.

52. Калі водпуск па хваробе даецца на тэрмін больш 15 дзён, то гэтая асоба павінна быць абгледжана доктарска-кантрольнаю камісіяю.

Ясобы, аб якіх ёсьць пастанова доктарска-кантрольных камісій аб звальненьні ў водпуск, звальняюцца на тэрмін, паказаны ў пастанове камісіі, але ня больш чатырох месяцаў у выпадку цяжарнасьці і двох месяцаў – ва ўсіх іншых выпадках.

53. За асобамі, якія карыстаюцца чарговым і нечарговым адпускамі, захоўваюцца правы на ўсе віды ўтрыманьня па занятай пасадзе.

54. Ясобы, якія карысталіся нечарговым водпускам і водпускам па хворобе, не пазбаўляюцца права на чарговы водпуск.

55. Калі асоба карыстаецца водпускам ня ў сталым месцы службы, то на праезд яе з месца службы да выбранага ёю месца пражываньня і назад дадаецца дадатковы тэрмін паводле асобных расклдаў, абвешчаных у загадах Начальніка міліцыі і Крымінальнага Вышуку БССР.

56. Пасля абвяшчэньня служачых міліцыі і крымінальнага вышуку мабілізаванымі ўсе працаўнікі міліцыі і крымінальнага вышуку, якія знаходзяцца ў чарговым водпуску, павінны неадкладна зьявіцца да месца свае службы.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР           А. Чарвякоў

Старшыня Савету Народных Камісараў БССР                                 М. Галадзед

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР              А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1930. № 16. аддзел I. С. 1–22.

О ликвидации Народных Комиссариатов внутренних дел союзных и автономных республик

Постановление ЦИК и СНК СССР

15 декабря 1930 г.

Народными комиссариатами внутренних дел в годы гражданской войны и восстановительного периода была проведена большая работа по восстановлению разрушенного войной коммунального фонда и организаций коммунального дела, по борьбе с преступностью, по организации охраны общественной безопасности и революционного порядка и по осуществлению общего административного надзора, а также по организации мест заключения.

Период развернутого наступления на капиталистические элементы города и деревни, социалистической реконструкции всего народного хозяйства вызывает необходимость большего приспособления советского аппарата к задачам социалистического строительства. Коммунальное хозяйство требует специального планового руководства и строгой увязки его со всем местным хозяйством страны, с темпами ее индустриализации, обострение классовой борьбы требует от органов по борьбе с преступностью и по охране общественной безопасности и революционного порядка милиции и уголовного розыска большей дисциплины, а также – большей самостоятельности в управлении ими.

На новом этапе в условиях социалистической реконструкции народного хозяйства Союза ССР народные комиссариаты внутренних дел союзных и автономных республик, объединяющие руководство различными, органически не связанными между собою отраслями управления и народного хозяйства – коммунальным делом, милицией, уголовным розыском, местами заключения стали излишними звеньями советского аппарата.

В соответствии с этим Центральный Исполнительный Комитет и Совет Народных Комиссаров Союза ССР постановляют:

1. Ликвидировать народные комиссариаты внутренних дел союзных и автономных республик, предложив центральным исполнительным комитетам союзных республик не позднее 1 января 1931 года провести эту ликвидацию на указанных ниже основаниях.

2. Организовать при советах народных комиссаров союзных и автономных республик главные управления коммунального хозяйства, которым передать полностью функции ликвидируемых народных комиссариатов внутренних дел по руководству коммунальным хозяйством, непромышленным строительством и пожарным делом.

3. На главные управления коммунального хозяйства при советах народных комиссаров союзных в автономных республик возложить руководство местными отделами коммунального хозяйства в соответствии с действующими положениями о краевых и районных исполнительных комитетах и о городских и сельских Советах.

4. Общее руководство деятельностью органов по регистрации актов гражданского состояния, руководство делами по приему в гражданство Союза ССР, по выдаче заграничных паспортов и правовому положению иностранцев, а также делами, связанными с культом и с деятельностью обществ, не преследующих целей извлечения прибыли, по учету лишенных избирательных прав, осуществляется непосредственно президиумами центральных исполнительных комитетов союзных и автономных республик через соответствующие части их аппарата.

5. В пределах края (области) руководство по перечисленным в ст. 4 функциям осуществляется президиумами краевых (областных) исполнительных комитетов через состоящие при них секретариаты.

В пределах района это руководство осуществляется президиумами районных исполнительных комитетов через состоящие при них общие отделы.

В городах, выделенных в самостоятельные административные единицы, указанные функции осуществляются президиумами городских Советов через соответствующий аппарат.

6. Вопросы советского строительства (административное устройство, наблюдение за деятельностью низового советского аппарата и т. п.) передать организационным отделам центральных исполнительных комитетов союзных и автономных республик, а также президиумов краевых (областных) исполнительных комитетов.

7. Направление на работу тыловых ополченцев и проведение трудовой гужевой повинности передать народным комиссариатам труда Союза ССР и союзных республик и местным органам труда по принадлежности.

8. Организовать при советах народных комиссаров союзных и автономных республик управления милиции и уголовного розыска, которым передать руководство милицией и уголовным розыском и административный надзор, за исключением осуществляемого, в соответствии со ст. 4 настоящего постановления, непосредственно президиумами центральных исполнительных комитетов союзных и автономных республик.

9. Местные административные отделы (управления) реорганизовать в управления милиции и уголовного розыска на правах отделов. Передать указанным управлениям все права и обязанности административных отделов, за исключением функций по вопросам, указанным в ст. ст. 4, 6 и 7 настоящего постановления.

10. На управления милиции и уголовного розыска при советах народных комиссаров союзных и автономных республик возложить руководство местными управлениями милиции и уголовного розыска.

11. Места заключения, находящиеся в ведение ликвидируемых народных комиссариатов внутренних дел, организацию ссылки с принудительными работами и самих принудительных работ без содержания под стражей передать в ведение народных комиссариатов юстиции союзных республик.

12. Возложить на народные комиссариаты юстиции союзных республик изучение преступности и разработку методов борьбы с ней и передать им учреждения по изучению преступности и преступников.

Сборник законодательных документов по вопросам организации и деятельности советской милиции (1917–1934 гг.). М.: ВШ МВД СССР, 1957. С. 218–219.

Пра ліквідацыю Народнага Камісарыяту Унутраных спраў БССР

Пастанова Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту

і Савету Народных Камісараў БССР

22 снежня 1930 г.

У адпаведнасці з пастановаю ЦВК і СНК СССР за 15 сьнежня 1930 г. «Пра ліквідацыю народных камісарыятаў унутраных спраў саюзных і аўтаномных рэспублік» (З.З. СССР 1930 г. № 60 арт. 640) Цэнтральны Выканаўчы Камітэт і Савет Народных Камісараў БССР пастанаўляюць:

1.   Ліквідаваць да 1 студзеня 1931 г. Народны Камісарыят Унутраных Спраў БССР.

2.   Для кіраваньня камунальнаю гаспадаркаю, непрамысловым будаўніцтвам і пажарнаю справаю арганізаваць пры Савеце Народных Камісараў БССР Галоўнае Кіраўніцтва Камунальнай Гаспадаркі, на якое ўскласьці кіраваньне раённымі і гарадзкімі аддзеламі камунальнай гаспадаркі.

3.   Для кіраваньня міліцыяю і крымінальным вышукам і адміністрацыйнага нагляду, апроч таго, што ажыцьцяўляецца паводле арт. 5 гэтай пастановы, арганізаваць пры Савеце Народных Камісараў БССР Кіраўніцтва Міліцыі і Крымінальнага Вышуку, на якое ўскласьці кіраваньне раённымі і гарадзкімі кіраўніцтвамі міліцыі і крымінальнага вышуку.

4.   Раённыя і гарадзкія аддзелы (часткі) рэарганізаваць у кіраўніцтвы міліцыі і крымінальнага вышуку на правох аддзелаў і перадаць ім усе правы і абавязкі адміністрацыйных аддзелаў (частак), апроч паказаных у арт. 5, 6 і 7 гэтай пастановы.

5.   Агульнае кіраваньне дзейнасьцю органаў запісу актаў грамадзянскага стану, кіраваньне справамі па прыёму ў грамадзянства Саюзу ССР пры выдачы замежных пашпартоў і праўным становішчы чужаземцаў, а таксама справамі, зьвязанымі з культамі і з дзейнасьцю таварыстваў, якія ня маюць на мэце атрыманьня прыбытку, ажыцьцяўляецца Сакратарыятам Прэзыдыуму Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР.

У раёнах гэтае кіраваньне ажыцьцяўляецца прэзыдыумамі раёных выканаўчых камітэтаў прах агульныя аддзелы.

У гарадох, безпасрэдна падпарадкаваных Прэзыдыуму ЦВК, гэтае кіраваньне ажыцьцяўляецца прэзыдыумамі гарадзкіх саветаў праз адпаведны апарат.

6.   Перадаць Арганізацыйнаму Аддзелу Прэзыдыуму ЦВК БССР пытаньні савецкага будаўніцтва (адміністрацыйны падзел, нагляд за дзейнасцю нізавога савецкага апарату, падлік асоб, пазбаўленых выбарнага права і г.д.).

7.   Пасылку на работу тылавых апалчэнцаў і правядзеньне працоўнай і гужавой павіннасьці перадаць Народнаму Камісарыту Працы БССР і яго мясцовым органам.

8.   Месцы зьняволеньня, якія знаходзяцца пад ведамам Народнага Камісарыяту Унутраных Спраў, арганізацыю ссылкі з прымусовымі работамі, а таксама прымусовых работ бяз трыманьня пад вартаю перадаць Народнаму Камісарыяту Юстыцыі БССР.

9.   Даручыць Народным Камісарыятам Юстыцыі і Працы падаць ва ўстаноўленым парадку праекты патрэбных зьмен у заканадаўства БССР.

10.    Даручыць Народнаму Камісарыяту Рабоча-Сялянскай Інспэкцыі да 5 студзеня распрацаваць структуру Галоўнага Кіраўніцтва Камунальнай Гаспадаркі і Кіраўніцтва Міліцыі і Крымінальнага Вышуку.

Старшыня Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР             А. Чарвякоў

Нам. Старшыні Савету Народных Камісараў БССР                                К. Бэнэк

Сакратар Цэнтральнага Выканаўчага Камітэту БССР                     А. Хацкевіч

ЗЗ БССР. 1930. № 44. Аддзел I. с. 1–3.

Главная

Программный элемент

Теоретический элемент

Практический элемент

Вспомогательный элемент

ОРГАНЫ ВНУТРЕННИХ ДЕЛ СОВЕТСКОГО ГОСУДАРСТВА В ГОДЫ НЭПА И В ПЕРИОД ФОРМИРОВАНИЯ И УКРЕПЛЕНИЯ ТОТАЛИТАРНОГО РЕЖИМА В СССР (1921-1940 гг.) (часть 1)